Het IJslands is een van de oudste talen van Europa. En laat een trio afkomstig uit IJsland genaamd Vévaki nou net zonder versterkte instrumenten, en zingend in die taal aantreden. Ook de kleding van zangeres Hrafnhildur Inga Guðjónsdóttir is allerminst modern, maar refereert eerder aan de oertijd. Net als de muziek, met trage trommelritmes, natuurgeluiden en een archaïsch snaarinstrument. De samenzang van het flink getatoeëerde drietal, met vaak diepe keelzang, is trance-opwekkend. De teksten behandelen duistere zaken als heidendom, animisme, mythes, rituelen en verbinding met de natuur. Kortom: alledaagsheid kun je Vévaki niet verwijten, en de muzikale oerkracht van de formatie leidt tot een indrukwekkend optreden.
Waar het Belgische Ão op de uitstekende plaat Ao Mar de meer mellow kant van het muzikale spectrum kiest, gaat de band op het podium meer uitbundig te werk met meestentijds dansbare fado-pop. De half- Mozambikaanse zangeres en blikvanger Brenda Corijn zingt in het Portugees. Waarbij ze natuurlijk af en toe de saudade bezingt: het Portugese gevoel van weemoed. Ze doet dat op een warmbloedige en bij momenten op een betoverend mooie wijze. Met beats, percussie en elektrische gitaar steekt Ão deze Portugese volksmuziek in een modern en dansbaar jasje. De songs in het Engels zijn minder onderscheidend, maar onder de streep geeft Ão een bijzonder prettig en uitstekend optreden.
Een drietal antisterren uit Belarus met als bandnaam Soyuz is naar Groningen gekomen voor het spelen van een puike set easylisteningpop met vette jazzranden. Aanjager is de virtuoze toetsenist Alex Chumak, die uit een geleende Fender Rhodes-piano fraai beeldende tonen produceert. Die hij aanvult met prettig zalvende vocalen in onder andere het Portugees. Waarbij de geest van bossanova-aartsvader João Gilberto niet ver weg is. Soms neigt de muziek iets te veel naar vrijblijvende achtergrondmuziek, maar dat zal het relaxed bewegende publiek een zorg zijn. Alles valt op zijn plaats bij Soyuz: de ontspannen muzikale vibe, de inrichting van de zaal (met veel planten, en surfplanken aan de zijkant) en het heupwiegende publiek.
Waar niemand op hoopt, gebeurt helaas toch: de beruchte lange wachtrijen voor de ingangen van de populaire en midden in het centrum geconcentreerde zalen als Huize Maas, Vera en Grand Theatre. Het aantal zalen waar bands optreden is een stuk minder dan vorig jaar, en dienovereenkomstig waren er ook minder kaarten beschikbaar. Toch lijken de rijen voor met name Vera en Huize Maas langer dan ooit. Hierdoor missen we Fat Dog in Vera, en skippen we daarnaast Ciśnienie en Eurowitch om zeker te zijn van plekjes bij Tramhaus en Skier and Yeti.
De kersverse winnaar van de Verapoll 2023 voor beste optreden, het Rotterdamse Tramhaus, gaat vanaf de eerste postpunktonen furieus te werk in een afgeladen vol Huize Maas. Zanger en slangenmens Lukas Jansen haalt zijn eerste gram in een verzengend gezongen ‘Beep Beep’. Het heeft er alle schijn van dat de band, sinds het pollwinnende concert afgelopen december, alweer beter is geworden. Een perfect afgesteld geluid werkt daarbij natuurlijk in het voordeel, maar de muzikale intensiteit die Tramhaus aan de dag legt, is bij vlagen weergaloos. Met als verder sprekende voorbeelden de overdonderende gitaargruis in ‘Minus Twenty’ en uiteraard prijsnummer ‘Karen is a Punk’, dat ze in de hoogste versnelling spelen. Tramhaus laat het publiek veertig minuten naar adem happen.
Ver na twaalven mag het Servische duo Skier and Yeti het licht uitdoen in Vera. En hoe! Het is verreweg de meest absurde act van Eurosonic. Want wie gebruikt nu zijn ski’s als bas- en elektrische gitaar? En het gebeurt ook niet vaak dat een heuse yeti achter een drumstel plaatsneemt. Een skiër en een yeti: gezworen vijanden, zou je zeggen. Toch is de muzikale symbiose bewonderenswaardig: de basritmes worden tot dansbare, hapklare brokken gesampled en geloopt. De yeti gooit er nog wat feilloze ritmes tegenaan, zodat een onontkoombaar maar vooral dansbaar geheel ontstaat. Met als bouwstenen breakbeat, gruizige en stroperige dronegeluiden, en ritmes die doen denken aan Kraftwerks Technopop. Skier en Yeti geeft een fraai optreden om niet snel te vergeten.
Beeld: Joséphine Kurvers
Een gedachte over “Eurosonic: de donderdag – diverse locaties, Groningen (18-01-2024) IJslandse oerkracht, easy listening uit Belarus, en een Serviër op ski's.”