In België staat ze als twintiger al op voorname festivals als Pukkelpop, Dour en Rock Werchter: de Vlaams-Tataarse Sabina Nurijeva, die op tweejarige leeftijd vanuit Oezbekistan naar Belgisch Limburg verhuist. Onder haar artiestennaam Chibi Ichigo is ze beter bekend. De naam is Japans voor kleine aardbei en ze maakt al twee platen lang zeer aanstekelijke electropop met Nederlandstalige teksten. De energie van haar opzwepende optredens begint ook in Nederland door te dringen, zoals wanneer de ontwapenende Vlaamse als invaller het publiek om haar vingers windt tijdens Eurosonic 2023. In Vera gaat de, deels uitverkochte, Nederlandse tour van start ter ere van het dit jaar verschenen NA HALF 1.
Om het aardig opgekomen publiek alvast in een dansstemming te brengen, maakt het Friese Velocity Made Good [foto hierboven] gebruik van elektronica, live drums en elektrische gitaar. Met als doel om rock en elektronische muziek te combineren tot een aanstekelijke melting pot. Drummer Wytze geeft dwingend de maat aan, en elektronicaman Thomas put naar hartenlust uit de house van de jaren negentig (horen we daar de melodie van ‘James Brown Is Dead’ van L.A. Style?). Toch keert het tweetal met regelmaat terug naar stroperige house die aan Humanoid refereert. Het wordt enigszins spannend wanneer Thomas de gitaar ter hand neemt om funkdeunen te koppelen aan het dansgebeuren, zodat het merendeels jonge publiek nog meer in beweging komt.
Dat Chibi Ichigo [overige foto’s] in België geen kinderachtige artieste is, blijkt meteen uit de afstelling van het geluid. Alles klopt vanaf het begin: niet te hard, niet te zacht en wanneer de frontvrouw vanaf haar verhoogde podiumstelling richting het enthousiaste publiek afdaalt, is haar loepzuivere zang uitstekend te verstaan. Iets wat nogal eens de mist ingaat bij aan hiphop gerelateerde optredens. En waar ze op kleine Nederlandse festivals een paar jaar geleden als een ongecontroleerde stuiterbal over het podium raasde, is er nu sprake van een doeltreffende choreografie waarmee Chibi Ichigo des te meer indruk maakt.
De laatste plaat staat in het teken van onderwerpen als houden van jezelf, authenticiteit en omgaan met zelfhaat. Zaken waar ze in haar jeugd mee moest leren omgaan. De aanvankelijk overrompelende, dynamische klanken zetten het voornamelijk jonge en vrouwelijke queerpubliek aan tot dansen. Totdat Chibi op emotionele wijze het publiek toespreekt over het wegvallen van zelfhaat en de gevoelens die daarmee gepaard gaan. Gevoelens die zij misschien wel in gang kan zetten met dit optreden, hoopt ze. Geen eenvoudige thema’s, maar ze heeft het lef om ze toch maar aan te snijden op een donderdagavond in oktober. En andermaal zet het publiek het daarna nog extra intensief op een dansen, zodat het slechts een kwestie van tijd lijkt voordat Nederland ook voor de bijl gaat voor Chibi Ichigo.