Thijs Boontjes Dans- en Showorkest – Gebr. de Nobel, Leiden (12-04-2019) ‘Zonneshine’ in Leiden

Het is lastig voor te stellen dat het in februari 2019 verschenen Geen achttien meer nog maar het debuutalbum is van Thijs Boontjes. In 2015 en 2016 verschenen de eerste ep’s Niet van steen en Ambiance, in 2017 het duet met Roxeanne Hazes Ballade van de moord en de single ‘Casablanca’. Deelname aan De Slimste Mens en een seizoen lang huisbandschap van de talkshow M hebben de volkszanger-met-een-knipoog en zijn Dans- en Showorkest bekend gemaakt bij een groter publiek.

De kleine zaal van Gebr. de Nobel is vanavond dan ook behoorlijk gevuld, met een publiek van jong tot oud. Wanneer eerst de rest van de band en vervolgens Thijs Boontjes zelf het podium op komen, wordt de groep met luid gejuich ontvangen. ‘Milaan’ wordt ingezet en de sfeer zit er al gelijk goed in. Dat merkt ook Boontjes zelf, die zegt het gezellig te vinden in Leiden. Wanneer de band aan het volgende nummer wil beginnen, blijken er problemen te zijn met het drumstel. Terwijl een en ander gerepareerd wordt, toont de frontman gelijk zijn entertainerskwaliteiten aan door de onderbreking op droogkomische wijze vol te praten, terwijl gitarist Guido Blom een achtergrondmuziekje speelt. Als vervolgens na het spelen van de eerste noten de microfoon van Boontjes spontaan naar beneden zakt, is de hilariteit compleet. “Ik denk dat we nu alles wel gehad hebben”, merkt hij op, en dat klopt: vanaf nu gaat er niets meer mis en rest een onderhoudend en bezield optreden.

Qua uitstraling en sfeer heeft Thijs Boontjes Dans- en Showorkest misschien iets ironisch, maar muzikaal en tekstueel is het wel degelijk serieus te nemen. De stijl wordt gekenmerkt door een mix van levenslied en Nederlandstalige rock-’n-roll, maar is veelzijdiger dan dat, vooral op de nummers van het nieuwe album. ‘Moet je kijken’ en ‘Dansen met jou’ gaan bijvoorbeeld richting electropop met een vleugje disco; ‘Niet chique’ is een soulvol nummer over een gebroken hart, waarin te horen is dat Boontjes over een goede zangstem beschikt. Naast de frontman op zang en orgeltje vertonen ook de bandleden en achtergrondzangeressen muzikale kwaliteit.

Ook heeft Thijs Boontjes met zijn nonchalance en humor een zeer aanstekelijke werking op het humeur. En als hij zelf met zijn Amsterdamse praatjes geen contact maakt met het publiek, dan doet de muziek dat wel, die vaak uitnodigt tot meedansen en -zingen. De setlist lijkt erop ingericht: halverwege begint er met het vrolijke ‘Zonneshine’ een blokje nummers waarin band en publiek zich flink kunnen uitleven, of, zoals Boontjes het verwoordt: “die Leidse heupjes even losgooien”. Dat gebeurt op ‘Ammehoela’, waarna ‘Casablanca’ en smartlap ‘Alleen naar de kermis’ luidkeels meegezongen worden. Tot slot klimt Boontjes tijdens ‘Dansen met jou’ het podium af om een dansje te maken met een bezoekster. Tijdens toegift ‘Kom ’s effe hier’, een nummer dat erg geïnspireerd lijkt door Peter Koelewijns klassieker ‘Kom van dat dak af’, wordt er nog even flink gerock-’n-rolld. Tussendoor neemt Boontjes uitgebreid de tijd om met veel superlatieven de rest van de band voor te stellen.

Het is vrijdagavond, buiten is het koud en de werkweek was weer lang. Maar het hartverwarmende Thijs Boontjes Dans- en Showorkest tovert een glimlach op het gezicht en luidt het weekend met verve in.

 

Beeld: Karin Eggink

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *