Drie bands aan het eind van de werkweek in Vera waarop het etiket ‘garage’ geplakt kan worden: dat belooft opwinding. Zeker wanneer elk van de drie bands het net even anders aanpakt, met rockabilly, blues of meidenpop uit de jaren zestig. Vera is dan ook uitstekend gevuld voor een dampend en energiek avondje.
Uit Klazienaveen komt het duo The Sensational Second Cousins om het vuurtje alvast op te stoken met garagerockabilly die geschikt is om elk festival of schuurfeest een krachtige muzikale injectie te geven. Henri Sulmann, gepokt en gemazeld in Drentse jarenzestiggaragebands, tovert gruizige twanggeluiden uit zijn gitaar en zingt met een bij vlagen fijn maniakaal overslaande stem over voornamelijk meisjes. Zijn achterneef Jerk Heijnen bestiert staande het zelfgebouwde drumstel met gejaagde ritmes. Zo ontstaat een opzwepend maar bovenal swingend geheel, zoals al te horen was op het uitstekende Earthquake! uit 2016. “We spelen louter hits!”, zegt Sulmann gortdroog tegen het al aardig enthousiaste publiek. Ongelijk heeft hij niet, wanneer er alweer een pakkend nummer voorbij komt.
Een drietal afkomstig uit Ommen genaamd Bacon Fat Louis timmert al tien jaar aan de weg in binnen- en buitenland met dampende garageblues waarmee je je zonder omweg in het diepe zuiden van de Verenigde Staten waant. Spelplezier is een belangrijke pijler wanneer de uitstekende zanger Bo Hudson vuig zijn cigarbox gitaar bespeelt, Thomas virtuoos op zijn mondharmonica’s blaast, en Big Kick Rik venijnig de trommels beroert. Een hechte maar bovenal stomende liveband is het gevolg, die doet denken aan het al even enerverende The Red Devils. De inventief golvende gitaarritmes zijn een dikke meerwaarde en zetten het publiek in beweging. Dit ronkende optreden had best wel wat langer mogen duren dan drie kwartier.
The Courettes brachten vorig jaar het vierde album Boom! Dynamite uit, waarop het Deens-Braziliaanse duo ongemerkt geslaagd laveert tussen suikerzoete meidenpop uit de jaren zestig à la The Ronettes en garagerock in de lijn van The Cramps en The Sonics. Op het podium dikken ze het garage-aspect nog net even meer aan, niet in de laatste plaats door met behulp van een extra bassist ook sixtiesbeatelementen toe te voegen. Daarnaast is de charismatische zangeres en gitariste Flavia Couri niet te beroerd om op de voorste rand van het podium het publiek op te hitsen met uitbundige bewegingen.
Een andere blikvanger is de vaak water spugende drummer Martin Couri, die met grimmige breaks en straffe ritmes de voorganger is in het gejaagde geluid van The Courettes. Gecombineerd met de rauwe gitaarklanken van zijn vrouw is een moshpit dan ook onvermijdelijk en draagt het publiek haar tegen het einde van het concert letterlijk op handen. Het songmateriaal van de laatste plaat leent zich hier dan ook uitstekend voor, met als illustratieve titels ‘Want You Like a Cigarette’ of ‘Misfits & Freaks’. En hoewel haar zang soms wat verdrinkt in het massieve geluid, ontstaat een van begin tot eind meeslepend optreden.
Courettes
Bacon Fat Louis
The Sensational Second Cousins
