Wellicht door de niet aflatende stroom jong muzikaal talent die bijna dagelijks aan ons wordt gepresenteerd, vergeten we misschien wel eens dat er een alternatief circuit is van artiesten en bands die al vele jaren aan de weg timmeren en desondanks toch onder de radar zijn gebleven. De band Senior Citizens, waarvan de leden afkomstig zijn uit de regio iets boven Amsterdam, behoort tot deze categorie. Zanger-gitarist Marc Brandjes, basgitarist-zanger Remco Mensink, drummer Ron van Ham en gitarist Dirk Mooij spelen al sinds begin jaren tachtig samen in diverse bands, zoals New Holland, Finnegans Wake en Planet. Later is toetsenist Tarif El Fasih aan dit gezelschap toegevoegd, dat inmiddels Senior Citizens is genoemd, geheel in overeenstemming met de gemiddelde leeftijd van de bandleden. Ja, enige zelfspot is de heren niet vreemd, maar op muzikaal gebied is men over het algemeen serieus.
ValleyDotCom is het tweede volledige album van Senior Citizens en opvolger van Verbal Cavalry uit 2011. Het nieuwe album is voorafgegaan door de singles ‘Sunday’ en ‘Gray Cat Mood’, die niet op het album staan. Op ValleyDotCom neemt Senior Citizens je mee op een reis langs diverse stijlen, sferen en stemmingen. Het in eigen beheer opgenomen album geeft zijn schoonheid niet zo maar bij één luisterbeurt prijs. Bij meerdere keren luisteren ga je steeds meer nieuwe details ontdekken en valt je op hoe goed en aandachtig alles is opgenomen en hoe uitgebalanceerd alles klinkt. ValleyDotCom opent ietwat gewoontjes voor Senior Citizens’ doen met ‘Sedated’, een gejaagd countrydeuntje met surfgitaar, gevolgd door ‘Does Life Really End’, een ballade met een Spaanse gitaar.
Het echte avontuur begint met het door Mensink gezongen ‘Cctv’ dat opent met een soort onderzeeërbliepje, met daarna achtereenvolgens basgitaar, synthesizer, kickdrum, clavinet en gitaren, en alleen door dit spannende intro al zeer de moeite waard is. Daarna volgt ‘Autumn Rain’, een lied over de milieuproblematiek met fraaie meerstemmige zang, rinkelende gitaren en een symfonisch getint einde. Een aantal van de songs op het album blijken een iets ander verloop te hebben dan het intro ervan in eerste instantie doet vermoeden, zoals ‘Hole in the Ground’, dat Brandjes zingt met het timbre van Phil Oakey, de zanger van Human League, en dat doet het erg goed in dit nummer.
De ware schoonheid van het album zit in die songs, waarin de diverse melodielijnen van gitaar, keyboards en zang door elkaar dwarrelen en over elkaar heen buitelen, waarvan ‘Funky Fab’ het beste voorbeeld is. De ‘funky’, crunchy slaggitaar waar het nummer mee begint, zet je hier gelijk op het verkeerde been, want wat volgt is een kleine symfonie. Dat Senior Citizens ook kan rocken is te horen in (het gelukkig niet clichématige) ‘Traveller’. Wat een heerlijke uptempo stamper is dat! De titelsong ‘ValleyDotCom’ gaat over de schaduwzijde van internet, met onder andere nepnieuws en extremistische propaganda en de gevolgen ervan. In het gezellig vrolijk rockende ‘We’re the Senior Citizens’, met een aanstekelijk fluitriedeltje, vergroot de band de zelfspot over zijn naam uit. In het daaropvolgende ‘The Band’ is op een serieuzere manier te horen waarom de heren graag muziek maken. Via onder meer het fraai melodische en meerstemmig gezongen ‘The Future’ en het poppy ‘Blink’ eindigt het album met het bij vlagen symfonische ‘I like to be’.
Je moet er even voor gaan zitten om het nieuwe album van Senior Citizens op je in te laten werken, want met maar één keer luisteren doe je het te kort, maar dan krijg je ook wat. Het is een gevarieerd album met een aantal goed gemaakte, avontuurlijke en fraai klinkende songs, waarin soms de liefde voor jaren 80-wave en jaren 70-symfonische rock nog valt waar te nemen. Het maakt tevens nieuwsgierig naar de live-uitvoeringen van de meer complexe songs van het album, maar daar komen we pas achter als er weer opgetreden kan worden.