Motorama – Paradiso, Amsterdam (07-02-2019) Dansbare melancholie

In Rusland schijnt al enige tijd een postpunkrevival gaande te zijn en Motorama is een van de exponenten die ook in het Westen enige bekendheid geniet. Het in september 2018 verschenen vijfde album Many Nights brengt de groep op een tournee door Europa, en vanavond is het de beurt aan Amsterdam. De kleine zaal van Paradiso is behoorlijk gevuld voor het trio uit de Zuid-Russische havenstad Rostov aan de Don.

Motorama bestaat uit zanger-gitarist Vladislav Parshin, gitarist Maxim Polivanov en drummer Mikhail Nikulin. Naast die hoofdinstrumenten staan er op een tafel op het podium diverse apparaatjes waaruit synths en elektronische beats tevoorschijn getoverd zullen worden. Het optreden begint met dreunende drums en bas, waarna Parshin ‘You & the Others’ inzet, een nummer van het nieuwe album. Zijn mooie, donker-melancholische stem doet bij vlagen denken aan Matt Berninger van The National.

Naast postpunkinvloeden zijn ook elementen uit jangle pop hoorbaar, bijvoorbeeld in de melodieuze, dansbare gitaarriffs in ‘Heavy Wave’. Tijdens volgende nummers wordt er in het publiek veel gedanst; een bewijs dat de muziek van Motorama niet per se donker en somber is, maar eerder licht en melancholiek.

Niet alleen de toeschouwers dansen. Hoewel de band een wat schuchtere en serieuze uitstraling heeft en op een paar bedankjes na nauwelijks een woord met het publiek wisselt, verandert Parshin regelmatig in een woest over het podium bewegende frontman. Tijdens ‘Voice from the Choir’ zwaait hij zelfs wild met een grote zaklamp in het rond en veroorzaakt hij daarmee bijzondere lichteffecten.

Vanaf het uitgesponnen, langzame ‘He Will Disappear’ lijkt het optreden voor een paar nummers wat in te zakken. Met ‘Rose in the Vase’ keert de energie echter terug. Het is een van de hoogtepunten, waarbij het publiek meeklapt en juicht. Later zorgen ook ‘Alps’ en ‘Second Part’ voor zo’n golf van energie door de zaal. Vooral laatstgenoemd nummer wordt bevlogen ten gehore gebracht, inclusief een met applaus ontvangen drumsolo van Nikulin. Zanger Parshin danst gooiend en zwiepend met de microfoonstandaard over het podium – vanuit de zaal klinkt wederom gejuich.

Na het laatste nummer bedankt Parshin het publiek met wat handkusjes. Met een uitzinnig geroepen “We want more!” wordt de band terug het podium op gehaald. Tijdens de toegift dansen de bezoekers nog één keer of hun leven ervan afhangt.

Motorama heeft laten zien en horen dat het meer is dan een sobere postpunkact. De band weet melancholie perfect te combineren met een frisse, dansbare energie. In iets meer dan een uur tijd hebben ze het publiek op een strak en meeslepend optreden getrakteerd.

Foto van Jan Westerhof genomen in Vera op 9 februari 2019

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *