Gestaag bouwt Hiss Golden Messenger aan een impossant oeuvre. Al meer dan tien jaar brengt M.C. Taylor onder zijn pseudoniem prachtige albums uit. Deze zijn te rangschikken onder het kopje americana, maar treden altijd net verder buiten de gebaande rootspaden.
Zo ook het door Merge Records uitgebrachte elfde album Jump for Joy. Hierop wordt nog meer dan voorheen naar een groove gezocht. Het zijn tevens opgewekt klinkende nummers waar je de zon doorheen voelt sluimeren. “Er hangt zeker een warme gloed over de muziek”, beaamt Taylor vanuit zijn woonplaats Durham, North Carolina. De opnames vonden plaats in de befaamde Sonic Ranch-studio in Texas. “De locatie heeft invloed op het geluid gehad. Het klinkt meer open en warm. Zeker in vergelijking met het vorige album.”
Van soloartiest naar band
We spreken Taylor via een Zoomcall. Zijn natte haren verklaart hij door een net genomen douche na zijn work-out. Hoewel Hiss Golden Messenger als een soloproject begon, ziet Taylor het nu als een echte band. “Ik heb met veel mensen samen gespeeld. De enige constante hierin waren mijn songs. De huidige formatie is al een tijd bij elkaar en we praten over Hiss alsof het onze band is. Niet mijn project. We wonen ook allemaal bij elkaar in de buurt.”
Een van de oud-leden is de virtuoze muzikant Phil Cook – die ook samenspeelde met Bon Iver, Hurray for the Riff Raf en Frazey Ford. Na een jarenlange hechte samenwerking nam hij in 2020 afscheid van Hiss. Wanneer gevraagd wordt of Taylor hem mist, lijkt het alsof er een wond wordt opengesneden. “Hij liet een groot gat achter. Ineens besloot hij ermee te stoppen. Waarom, dat moet je aan hem vragen. Gelukkig hebben we met Sam Fribush een geweldige toetsenist gevonden. Ik overdrijf niet als ik zeg hoe extreem getalenteerd hij is.”
Met Nick Falk heeft de groep ook een bedreven drummer in de gelederen. Dat is erg belangrijk voor de groove-georiënteerde muziek die ze willen maken. “Ik heb altijd wel een gevoel hoe ik het ritmisch wil aanpakken en hoe een nummer moet aanvoelen”, antwoordt Taylor op de vraag wie de feel bepaalt. “Dit verandert natuurlijk wel als je met elkaar samenspeelt. Maar ik kan me geen een nummer herinneren dat ritmisch heel anders is geworden. Van drummers vraag ik altijd heel specifieke dingen. Niet iedereen kan dat – ook al zijn ze technisch heel goed.”
Een leven met muziek
Jump for Joy staat tekstueel in het teken van Taylors relatie tot muziek. In het persbericht staat dat elk nummer een brief is aan zijn zestienjarige zelf. Waar komt dit thema vandaan? “Ik was aan het terugkijken op mijn leven met muziek en hoeveel invloed het op mij heeft gehad. Hoewel de beelden in de teksten heel persoonlijk en specifiek zijn, hoop ik dat er een universeel gevoel uit te halen valt. Iets over de ontdekking van jezelf, begrijpen waar je je tot aangetrokken voelt, en de rol van kwetsbaarheid in je leven.”
Er zitten ook veel Bijbelse referenties in de teksten. “Dit is altijd onderdeel van mijn werk geweest. Op mijn eerste albums trouwens veel meer. Bad Dept, Poor Moon en Haw staan vol met beelden uit het oude testament. ‘Jesus Is Bored’ op het nieuwe album is meer als woordgrap bedoeld, verwijzend naar Jesus is Lord.”
Vader de muzikant
De eerste albums als Hiss maakte Taylor toen hij net vader was geworden. Veel nummers gingen toen over deze nieuwe rol en de onzekerheid van een carrière in de muziekwereld. Hoe kijkt hij nu op 48-jarige leeftijd terug op deze tijd? “Met trots en spijt. Trots dat ik een professioneel leven hiermee heb kunnen opbouwen. Mijn kinderen hebben zo ook geleerd waarom kunst belangrijk is. Spijt omdat ik gewoon veel gemist heb door op tournee te zijn.”
“Mijn kinderen zijn nu tien en veertien jaar. Ze zijn niet bijzonder geïnteresseerd in mijn muziek. Ook niet de muziek die ik thuis opzet overigens. En dat is goed. Ik heb ze nooit gepusht hierin. Ze moeten alles zelf ontdekken. Hoewel mijn zoon een erg goede bassist en drummer is. Het is erg bijzonder om te zien hoe zijn relatie met muziek zich ontwikkelt.”
Wat draait hij zelf? “Van alles. Ik heb hier letterlijk duizenden platen staan. Maar ik ben een groot dub- en reggaefan. Free jazz en noisy dingen zet ik ook op. De laatste tijd heb ik veel naar de hardcore en punkrock uit mijn tienertijd geluisterd. Vooral om te zien of het nog steeds iets met mij deed. Muzikaal niet zoveel meer merkte ik, maar emotioneel wel.”
Europese tour
Met het nieuwe album staat ook een nieuwe tournee op stapel. Europese shows zijn echter niet aangekondigd. “Ik heb goede hoop dat we volgend jaar kunnen komen. Naar Nederland en vooral Utrecht kijk ik erg uit. Dat voelt als ons tweede thuis. We huren daar altijd onze spullen en onze geluidsman is een Nederlander. Hij woont hier in Durham, maar komt uit Amsterdam.”
Openingsfoto en album cover van de officiële website
Live foto’s (CC BY-NC-ND 2.5 NL) uit het archief van Peter met dank aan altcountry.nl