Descendents – Melkweg, Amsterdam (05-06-2017) Punkveteranen op mooie pinksteravond

Het is een mooie pinksteravond als de Amsterdamse Melkweg langzaam volstroomt met oudere maar ook opvallend veel jongere punkrockers. De punkveteranen van Descendents doen Amsterdam aan. Het is dus tijd voor een feestje.

Openingsband Cooper uit Den Haag bestaat ook uit veteranen. Het voor de gelegenheid in gestileerde witte overhemden gestoken drietal is zichtbaar blij met zijn plek in het voorprogramma van Descendents. Helaas weet de band niet voldoende te overtuigen. Toegegeven, de nummers steken goed in elkaar, de muzikanten beheersen hun instrumenten en een kleine delegatie Hagenezen voorin zingt alle teksten woordelijk mee. Maar Cooper mist energie. De zingende drummer komt nauwelijks boven de muziek uit en op geen enkel moment slaat de vlam in de pan. Cooper is een goede band en het optreden is leuk. Maar ook niet meer dan dat – en dat is eigenlijk niet voldoende in de grote zaal van de Melkweg in het voorprogramma van een legendarische band als Descendents.

Na een wel erg lange ombouwpauze lopen de vier Descendents vrolijk ouwehoerend het podium op om te openen met punkklassieker ‘Everything Sux’. De band is op Europese tour “to un-uglify” de VS van Donald Trump, vertelt de in blauwe overall gehulde zanger Milo Aukerman. De set bestaat uit een mooie bloemlezing van uit de jaren tachtig stammende pretpunk als ‘I Like Food’ of ‘Clean Sheets’ tot de meer uitgesponnen liedjes van het nieuwste album Hypercaffium Spazzinate.

De grote zaal van de Melkweg zit vol maar niet te vol. De band speelt goed maar nergens op de automatische piloot. De wat hogere gemiddelde leeftijd van het publiek wordt gecompenseerd door de vaak opvallend jonge stagedivers. Er ontstaat zelfs spontaan een circlepit zonder dat Aukerman daarom hoeft te vragen. Drumlegende Bill Stevenson zit als een ware meester achter zijn kit, overziet de zaal en neemt na maar liefst twee toegiften even blij enthousiast afscheid van het publiek als een jonge hond die zijn eerste grote show speelt. De haren van de vier Descendents zijn dan misschien wat grijzer, maar de muziek staat nog steeds als een huis en kan nog jaren mee.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *