Het uitbrengen van een akoestisch soloalbum door een zanger van een luidere band is een bekend fenomeen. Ty Segall deed het in 2013 met Sleeper. Cory Hanson is de zanger van Wand, de psychedelische garageband die door Segall werd omarmd, en tevens bandlid van Ty Segall and The Muggers. Nu is het zijn tijd voor een akoestisch avontuurtje. Zijn soloplaat The Unborn Capitalist from Limbo kwam onlangs uit op Drag City, het label waar ook Sleeper op uitkwam.
De stap van psychedelische garagerock naar rustig solowerk is voor Hanson groter dan die voor Segall was. Wand maakt luide, alle kanten op springende muziek die niet altijd prettig in het gehoor ligt, maar in ieder geval altijd boeiend en interessant te noemen is. Deze soloplaat van Hanson daarentegen, hoewel bij vlagen mooi, kent weinig nummers die kunnen boeien en ketent de luisteraar eigenlijk nooit aan zich vast. En dat met zo’n pretentieuze titel en intrigerende cover.
Acht akoestische nummers met veel strijkwerk; dat is The Unborn Capitalist from Limbo. De opener en tevens titelsong is een van de nummers die wél de potentie hebben in het hoofd van de luisteraar te bijven hangen. Na een tijdje beginnen de zang en met name de wat vreemde uitspraak die Hanson – sowieso een wat vreemde vogel – zich heeft aangemeten echter toch te irriteren. Het strijkwerk is overal op de plaat aanwezig en gaat daardoor vervelen, terwijl het de nummers kracht had kunnen bijzetten als het op andere wijze was ingezet.
Het is geen slechte plaat, dit solowerk van Hanson. Hanson heeft nu eenmaal een mooie stem en de kleine werkjes vormen een samenhangend geheel. Toch zal deze plaat van Hanson net als Sleeper van Segall niemands favoriet zijn. Hanson heeft zijn avontuurtje gehad en zal hopelijk nu zijn creativiteit weer op een nieuw album van Wand richten. Daar hebben we in 2016 immers niets nieuws van gehoord.