The Notwist – Superheroes, Ghostvillains + Stuff Weergaloze liveverweving van mens en apparatuur

Met het baanbrekende Shrink laat het Duitse The Notwist in 1999 het punkverleden achter zich door jazz en vooral elektronica in het geluid toe te laten. In 2002 volgt het wederom schitterende Neon Golden, waarop de band rock en elektronica perfect laat samenvloeien. Zes jaar later laten de Duitse antisterren op The Devil, You + Me horen dat ze het maken van wondermuziek nog niet verleerd zijn. In 2014 verschijnt het wisselvallige Close to the Glass, maar de groep treedt daarna wel weer regelmatig op. Superheroes, Ghostvillains + Stuff is een registratie van een concert uit 2015 in Leipzig, waaruit blijkt waartoe The Notwist op het podium in staat is. En dat is niet misselijk.

Bij veel bands voegt een liveplaat nauwelijks iets toe aan het oeuvre. Bij The Notwist is dat allerminst het geval. Hoewel de basis van de nummers gehandhaafd blijft, giet de formatie de muziek live vaker wel dan niet in een nog experimenteler jasje. Met als gevolg zestien nummers die bol staan van de muzikale magie en het bedrieglijk achteloos schakelen tussen bijvoorbeeld indierock, house, krautrock, dub of hiphop.

Het arsenaal aan instrumenten zoals de vibrafoon, draaitafels, een half laboratorium aan toetsinstrumenten, en niet te vergeten traditionele instrumenten als de elektrische gitaar en drums, stelt de groep in staat om keer op keer muzikale muren te slechten. Toch voeren de melancholieke maar bovenal melodieuze zanglijnen van Markus Acher de boventoon. Hij mag dan geen geboren zanger zijn, hij is goed genoeg om voor ontroerende momenten te zorgen. De combinatie met de hogeschoolklanken van de overige bandleden maakt van Superheroes, Ghostvillains + Stuff een onontkoombare muzikale verweving van mens en apparatuur.

Het met prachtig pruttelende analoge toetstonen opgesierde ‘Into Another Tune’ is daarvan een eerste fraai en exemplarisch voorbeeld, niet in het minst door de ingetogen maar tegelijk ook emotioneel geladen zang. Waar op Neon Golden de aandacht tijdens ‘This Room’ uitgaat naar de symbiose tussen rock en elektronica, is het hier het verzengende samenspel tussen vloeiende drums en zoemende bas dat op de voorgrond treedt. Een ander hoogtepunt van die plaat, ‘One with the Freaks’, mondt moeiteloos uit in een toepasselijke sample van ‘Last Night a DJ Saved My Life’ van Indeep.

Al even kaleidoscopisch is het rustig en met introverte zang openende ‘Run Run Run’, dat vrijwel ongemerkt overgaat in euforische house. Het klapstuk van de veiling is zonder meer ‘Gravity’, waarin wave- en tegen noise aan schurkende gitaargeluiden stuivertje wisselen met een ijzersterke en dynamische ritmesectie, orkestrale toetstonen en zorgvuldig uitgerolde, verwonderde vocalen. Het enige minpuntje van deze duizelingwekkende liveplaat is dat The Notwist geen enkel nummer van Shrink speelt. Het laat niet onverlet dat de Duitse tovenaars meer dan genoeg muzikale bagage overhouden voor een overweldigende muzikale trip van bijna zeven kwartier die je laat zweven en je tegelijk met beide benen op de grond houdt.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *