Misschien wel de laatste keer dat een van de iconische stemmen uit de popmuziek live te horen is in Nederland. Colin Blunstone sluit in Arnhem een tour door Duitsland en Nederland af om zaterdag, na het allerlaatste concert in Haarlem, weer naar huis te vliegen. De zanger van vele hits maakt zich er gezien de setlist van 22 nummers niet gemakkelijk van af. Meer dan 60 jaar platengeschiedenis zal voorbijtrekken. Blunstone startte in zwart-wit in de jaren zestig en hij zal hits van The Zombies en Alan Parsons afwisselen met solowerk. Het publiek is vroeg aanwezig in de sfeervolle jugendstilzaal. Hier kan de tijd even stilstaan voor zowel artiest als publiek. Beiden kinderen van de jaren zestig en dan kan een beetje nostalgie geen kwaad op z’n tijd.
In het voorprogramma staat Altameda [foto hierboven] uit Ontario. Het duo bestaat uit singer-songwriter Troy Snaterse en Erik Grise. Ze treden op met gitaar, mondharmonica en keyboards. In 2022 brachten ze het album Born Losers uit, dat in Canada veel lof oogstte. Zanger Troy heeft Nederlandse voorouders en dat maakt het naar eigen zeggen extra bijzonder om hier op te treden. One Year is een van Troy’s favoriete Colin Blunstonealbums en dus zijn ze vereerd om met hem te mogen toeren. Het geluid is goed, de stemmen vullen elkaar mooi aan ze brengen het repertoire met overtuiging. Nummers als ‘Neon’ en de nieuwe single ‘What Good Am I’ (feat. Frazey Ford) zijn mooie, fijne liedjes. Toch missen ze een randje of een twist om ze tot onvergételijke liedjes te maken. Ze spelen met een half dozijn nummers een prima voorprogramma dat doet uitkijken naar wat er komen gaat.
Colin Blunstone [overige foto’s] opent met ‘She Loves the Way’ en ‘Andorra’ en daarin laat hij direct horen wat hij nog kan met z’n stem. Dit zijn typisch van die nummers met harde en zachte passages en minder voor de hand liggende melodielijnen. Blunstone heeft een fluwelen stem en vaak romantische teksten, maar het wordt nooit flauw. De 22 nummers die hij vanavond speelt, zijn allemaal evergreens die anderen nog jarenlang zullen inspireren tot nieuwe coverversies. De eerste cover die hij zelf speelt is ‘Wild Places’ van Duncan Browne, met wie hij in zijn jonge jaren een flat in Ennismore deelde. Een flat waar ze volgens Blunstone veel nummers schreven en hun wilde jaren doorbrachten.
‘Hung Up on a Dream’ krijgt een prachtige uitvoering met alleen pianobegeleiding en de uitvoeringen van ‘Keep the Curtains Closed Today’ en ‘Misty Roses’ met 2 gitaren zijn ontroerend. Natuurlijk ontbreken ook ‘Old and Wise’ en ‘She’s Not There’ niet. De band laat Blunstone schitteren vanavond. Hij wordt dit jaar 80 en hij geeft een prima concert dat bij zijn leeftijd past.
We zien een man die doet waar hij goed in is, en waar hij plezier in heeft. De zang is nog steeds zuiver, de hoogtes haalt hij in de meeste gevallen nog gewoon en hij zingt de liedjes met gevoel. De zanger wil zijn publiek nog steeds in de ogen kijken dus een stoel komt er vanavond niet aan te pas. Het enige dat lastiger wordt, zijn de snellere passages. Daar krijgen de longen, de buikspieren en de stembanden het begrijpelijkerwijs lastiger. Maar publiek en band genieten optimaal van deze avond. Bij het op deze leeftijd blijven doen waar je zoveel plezier in hebt past uitsluitend groot respect!
