In 2018 maakte het Leeuwarder kwartet Ancestral Sin een doorstart. De zelfbenoemde thrashcore op langspeler Social Hate Speech (2022) klonk evenzo puur en recht voor zijn raap als in het vroege bestaan van de band, in de eerste helft van de jaren negentig. De verpulverende en überenergieke combi van hardcore punk en thrashmetal werd in de snelheid verder aangelengd met een adrenalineshot grindcore. Daarbij legde de formatie de onhebbelijkheden en het destructieve van de mensheid nog maar weer eens onomwonden op de pijnbank. Die lijn trekt men door op de nu nieuwe ep Next of Sin: het jammerlijk continuerend falen van de mens om zich te verbeteren, zowel op economisch als sociaal niveau.
Binnen een tijdsbestek van zo’n zes en een halve minuut slingert Ancestral Sin je vier fragmentatiebommen in het gezicht. De frustatie en woede beuken er meteen ferm in met het titelnummer. Razende blastbeats en messcherpe riffs klappen in straf georganiseerde chaos op je in, om na een veertigtal seconden kort te bedaren middels een midtempo groove. Weer affikkende razernij gooit de muzikale zaak in het slot.
Door naar ‘Vulgar Display of Wealth’. Dat laat een lekker koppige riff plus een meer typische hardcoregroove doorkomen, naast weer furieus blastgekletter. Toch een track op de plaat die, ten opzichte van de andere nummers, iets meer ademruimte kent. Met een wat langer, midtempo doorrollende groovy passage.
‘Hardcore Woke Cop’ heeft dan vervolgens een prikkelende weerspannigheid: een catchy riff sleept in enige mate achter de hevig temporiserende drums aan. Het geeft andermaal een strak en vlammend stuk georganiseerde chaos af. Daarin legt zanger Jakob Hanenburg opnieuw ook ongenadig zijn high pitched schreeuwstrot en spuugt hij onverbloemde maatschappijkritiek uit. De doorschietende corrigerende vinger van de woke-beweging gaat erin op het hakblok.
De plaat wordt in het slot geramd met het heerlijk ziedende eindpleidooi ‘Whistleblower’. Hierin luiden de noorderlingen nog eens in alle toonaarden de noodklok voor de penibele staat van de mensheid. Het onderstreept eens temeer waar Ancestral Sin heel goed in is: het maken van uiterst agressieve, explosieve en van scherpe teksten voorziene metallic hardcore punk, zonder geforceerde fratsen. Next of Sin is puur – inclusief de goed vuig maar gecontroleerd klinkende productie – , in your face en heel strak uitgevoerd. Met ook mooi onstuimige dynamiek, die de onrustige sfeertoon van de plaat fijn voedt. Alles bij elkaar maakt het de ep tot een logisch maar uitstekend vervolg op Social Hate Speech.