Slechts drie maanden na vorige release A Weird Exits komen Thee Oh Sees alweer met een nieuwe plaat: An Odd Entrances. Ach, we zijn inmiddels wel wat gewend van de bezige Californische garagerockers. Dit keer is de korte tussenperiode overigens niet zonder reden: de nummers van de nieuwe plaat komen uit dezelfde opnamesessie als die van de vorige.
An Odd Entrances en A Weird Exits vormen daarmee een soort duo-uitgave. Naast de opvallende titels staan ook meerdere songs van de twee platen in verband met elkaar: ‘Unwrap the Fiend Pt. 2’ en ‘Jammed Entrance’ van de eerste uitgave staan tegenover ‘Unwrap the Fiend Pt. 1’ en ‘Jammed Exit’ van de tweede. Muzikaal gezien vormen de twee een eenheid, maar wel één als die van eb en vloed.
A Weird Exits is als de bulderende zee bij vloed. De plaat staat vol harde, explosieve en soms duistere garagerock. Het nieuwe An Odd Entrances is veel kalmer en bevat uitgesponnen experimentele songs – waarvan er drie instrumenteel zijn – die soms meer doen denken aan soloproject van zanger John Dwyer Damaged Bug. De twee drummers die op de eerste van het tweetal platen hun drumstellen nog aan gort sloegen, bespelen hun instrument nu uiterst beheerst en subtiel.
Het album doet wat denken aan een intermezzo tijdens een garagerockconcert, waarin de spanning opnieuw opgebouwd wordt. Zittend op de grond wordt een gitaar met uiterste concentratie bewerkt, knoppen worden ingedrukt en alternatieve instrumenten bespeeld, soms maar voor enkele tonen. Het geluid kronkelt het oor in als de duizendpoot op de hoes van de plaat en stelt de doorgewinterde luisteraar van Thee Oh Sees op de proef.
An Odd Entrances mist de energie en explosiviteit die normaliter van de platen van Thee Oh Sees afspatten, hoewel ‘Unwrap the Fiend Pt. 1’ wel voor enige ontlading zorgt. Op zichzelf genomen zal dit niemands favoriet zijn van Dwyer en kameraden, maar gepaard met A Weird Exits vormt An Odd Entrances een mooi tweeluik.