Foto’s: Peter
Voor het optreden van Dressed Like Boys klinkt Gorki. De speellijst in de zaal is een samenraapsel van de betere Belgische popmuziek. ‘Arme jongen’ van Gorki is zo’n tijdloos liedje. Frontman Luc de Vos overleed in 2014 maar is niet vergeten. De Vos koppelde rockmuziek aan poëzie. Dressed Like Boys en Het Zesde Metaal nemen in veel van de eigen liedjes de hoed af voor deze grote Belgische liedjesschrijver en muzikant.
Voor het podium staan zes fans. Ze staan vooraan en willen niets missen. Na binnenkomst wordt er bier gehaald. Zes bier en daarna worden de mobieltjes tevoorschijn gehaald. Pas bij de opkomst van Dressed Like Boys [foto hierboven] is er aandacht voor de gebeurtenissen op het podium. Jelle Denturck neemt plaats achter de toetsen. Na ‘lawaai’ te hebben gemaakt in de groep DIRK is de Belg solo gegaan. Hij schrijft liedjes over ontluikende liefdes, gevangen zitten in relaties en ervaringen die hij heeft als ‘gay man’. Het afsluitende nummer ‘Stone Wall Riots’ verhaalt over de rellen in 1969 waarbij er gewelddadige confrontaties waren tussen politie en activisten. Naarmate de rellen duurden, werd er een internationale homorechtenbeweging geboren. Dressed Like Boys stopt belangrijke thema’s in de balladepop.
Het begin van het optreden van dialectrockband Het Zesde Metaal [overige foto’s] is fabuleus. Zanger en gitarist Wannes Cappelle wacht even met opkomen en de vier muzikanten openen met een lang intro voor ‘De storm’. Het is het eerste moment dat heden en verleden samenkomen. Eind 2021 overleed de schoonbroer van Cappelle. Nummers over dat verlies stonden in de steigers. In april 2022 kwam van gitarist en toetsenist Tom Pintens de mededeling dat hij leed aan laat gediagnosticeerde darmkanker. In plaats van verder werken aan een sololangspeler werd het roer omgegooid. Het Zesde Metaal zou nog een album maken met Tom Pintens in de gelederen. ‘De storm’ figureert op die release .
Het is bijna niet mogelijk een optreden van Het Zesde Metaal te bezoeken en niet af en toe te denken aan deze gebeurtenissen. De laatste langspeler van de groep heeft de titel Het langste jaar. Deze plaat opent met het liedje ‘Nog maar begonnen’. Kijken naar Het Zesde Metaal betekent denken aan Tom Pintens.
‘Nog maar begonnen’ volgt vanavond op ‘De storm’. Zo verhaalt de groep actueel, heel veel over de afgelopen jaren. Het verlies van geliefden levert, naast veel meer, muziek, teksten en ervaringen op.
Diverse keren gaat Wannes Cappelle met het publiek in gesprek. Hij zegt gisteren iets te hebben geleerd. “Iemand vertelde me dat de problemen met migratie zijn begonnen toen de grenzen werden gesloten.” Zo maar een gedachte die Cappelle de bezoekers meegeeft. Of: “Wij komen uit Rotterdam. Letterlijk! Gisteren speelden we daar. En we kregen bed, brood en bad vannacht.” Of over de fles water op het podium. “Het is even draaien, maar dan is het goed. Dikke duim Amsterdam.”
De finale van het optreden is geweldig. Eerst is er ‘Boze wolven’, een liedje van Gorki, gevolgd door ‘Naar de wuppe’, dat massaal wordt meegezongen door het publiek. Na de eerste toegift ‘Ier bie oes’ neemt Cappelle het woord. “We nemen afscheid met het laatste lied, traditioneel.” Het publiek roept om meer maar wordt vriendelijk verwezen naar de tafel met merchandise in de hal. “Tot daar.” Met een vlammende uitvoering van ‘Toe nu maar’ sluit Het Zesde Metaal af. Het vijftal slaagt er een laatste maal in het publiek in vervoering te brengen. De tuin in het Tolhuis stijgt opnieuw een paar centimeter. Even zijn de rouw, de problemen met migratie en een onwillige waterfles vergeten en is er genieten met ‘Toe nu maar’. En dan op naar de tafel met releases in de hal.
