Gitarist en zanger Theo de Jong maakt ruim vijfendertig jaar geleden deel uit van de Friese band The Serenes. In 1990 verschijnt Barefoot and Pregnant, een melancholieke dromersplaat die een fabelachtige brug slaat tussen gitaarmuziek uit de jaren tachtig en negentig. Het is misschien wel de beste Nederlandse alternatieve gitaarplaat ooit gemaakt. Maar dat was toen. Toeval of niet: precies vijfendertig jaar na het verschijnen van dit meesterwerk, komt er nieuwe muziek uit van Theo en zijn broer Tjitze: een ep onder de naam Electrobardo.
Zo rond het jaar 2000 maken de gebroeders De Jong muziek onder de naam Electric Mantra Music Group, met als invloeden psychedelische bands als Spacemen 3 en Suicide. Dat doen ze samen met de inmiddels overleden Paul Dokter, eveneens zanger, gitarist en creatief brein van The Serenes. Electrobardo, waarin het Tibetaans boeddhistische ‘bardo’ verwijst naar een mentale overgangstoestand, komt hieruit voort. In de vier psychedelische, introspectieve songs van de ep creëert het duo op een mysterieuze manier een muzikale droomtoestand.
De groep verwerkt daarbij op een organische wijze invloeden van bijvoorbeeld ambient-pop, shoegaze en neopsychedelica tot een boeiend en tegelijkertijd ongrijpbaar geheel. Namen? Spiritualized, de vroege M83, of Trouble Books. In de zorgvuldig opgebouwde opener ‘Timelapse’ zorgen de prettig vluchtige elektronica, het golvende gitaarspel maar vooral de ijle zang van Theo de Jong meteen al voor muzikale bedwelming. Zeker wanneer het nummer kantelt naar mystieke sitartonen.
Aan traditionele songstructuren doet Electrobardo niet vaak, zoals in het experimentele collagenummer ‘Innerspace’, waarin een aan krautrock ontleende drumbeat overgaat in trippy tegentonen. Net wanneer je denkt dat de compositie is afgelopen, gaat het nog even door met een tribaal outro. Het meest toegankelijk is het meer popgerichte knipperlichtshoegazenummer ‘All Good Things’, maar ook hierin zitten fraai verborgen geluiden. De prettig pruttelende elektronica geeft in ‘So Hot (In Here)’ de richting aan voor een onderhuids mijmerend langzaamaannummer.
Vanuit Argentinië en Frankrijk stuurde het duo elkaar de muzikale ontwikkelingen toe, waarop ze elkaar vervolgens weer aanvulden. Het duurde dan ook even voordat alles op zijn plek viel. Het resultaat is een niet-alledaagse, bedrieglijk rustgevende verzameling composities die op intrigerende wijze het gemoed en het onderbewuste prikkelt. Naar verluidt is Electrobardo ondertussen alweer aan het bouwen aan nieuwe songs. Deze fraaie ep doet dan ook verlangen naar meer van deze unieke muziek.