Sommige bands dromen slechts van de verscheidenheid aan muziek die het Vlaamse Whispering Sons sinds de oprichting heeft uitgebracht. De band verkreeg naam met een combinatie van galmende new wave en gruizige postpunk. Debuutplaat Image werd zeer positief ontvangen. Het daaropvolgende Several Others is avontuurlijker. Toch is het watermerk nog altijd de unieke bariton van frontvrouw Fenne Kuppens. In een uitverkocht Vera ligt de focus op het presenteren van het recent verschenen, uitstekende en gedurfde The Great Calm.
Als voorprogramma is Plexi Stad [foto links] aan zet, eveneens uit België. De band is gefocust op één doel: in sneltreinvaart springerige punksongs spelen. De snelle nummers zijn een mix van oldschool punk en funky bas- en drumritmes. Krakende gitaaraccenten doen sterk denken aan Gang of Four. Ook motorik-invloeden komen voorbij: de nummers bevatten een arsenaal aan repeterende songelementen. Zanger Sean Peleman beweegt zich schokkerig over het podium; dik aangezette eyeliner versterkt zijn wijde oogbewegingen. Zijn vocalen variëren van uithalen tot schreeuwzang. Veel interactie met het publiek is er niet, maar juist die no-nonsense punkgedachte maakt het optreden boeiend.
Het optreden van Whispering Sons [openingsfoto en foto rechts] begint met het rustige ‘Balm (After Violence)’ van de nieuwe plaat. Het rijke pianospel geeft een mystieke introductie aan het optreden. In combinatie met de sfeervol rood verlichte wand achter het podium en uitstekende kostuumkeuze, is het net een verfilming van de dystopische roman 1984. Na deze rustige opbouw volgt een flinke dosis gruizige postpunk. Het zet het publiek al vroeg aan tot meedansen, waarbij Kuppens de weg wijst met uitbundige bewegingen.
Een andere kant van de band komt naar voren tijdens twee rustige nummers, waarin Kuppens’ praatzang centraal staat. Ze staat helemaal vooraan op het podium en buigt bijna over het publiek heen. Het verhoogt de intimiteit van deze composities, waarbij Kuppens op een bezwerende manier de aandacht vasthoudt. Daarnaast wekt de rest van de band interesse door te wisselen van instrumenten: bassist Bert Vliegen speelt tevens saxofoon, en gitarist Kobe Lijnen speelt ook piano.
De formatie weet prima te doseren tussen sfeervol en explosief. Zo voegt het vijftal in enkele oudere nummers nieuwe accenten toe, die meer diepgang geven. Recente songs ‘The Talker’ en ‘Walking, Flying’ klinken opgewekt en energiek, en vormen daarmee een contrast met vroeger werk. Het is een meerwaarde ten opzichte van vorige optredens, en vormt het hoogtepunt van een zeer geslaagd en bovenal gevarieerd optreden.
Foto van Vera huisfotograaf Simone van der Heijden
De setlist: