Met een optreden van She Past Away is het weer eens tijd voor darkwave in Vera. Het Turkse duo uit Bursa bestaat al bijna twintig jaar en is een grote naam in het genre. Het laatste album Disko Anksiyete verscheen alweer ruim vijf jaar geleden, in 2019. Het weerhoudt de fans, waaronder fraai uitgedoste gothics, er niet van om naar de club for the international pop underground te komen. De zaal verkoopt dan ook met gemak uit voor een avondje dansen op een vulkaan.
Gözde Düzer komt eveneens uit Turkije, maar resideert tegenwoordig in Stockholm. Onder haar artiestennaam Aux Animaux [foto hierboven] opent ze met haar zelfbenoemde spookwave de avond. Met de naam Aux Animaux verwijst ze naar dierenrechten en veganisme. In 2023 verschijnt de plaat Body Horror, die werd gemasterd door Doruk Öztürkcan van She Past Away. Haar opkomst is in ieder geval zeer stemmig en theatraal: ze komt gesluierd op in een duister gewaad, steekt een kaars aan, drinkt uit een kelk en citeert uit de satansbijbel.
Eenmaal ontdaan van haar sluier oogt ze, geschminkt met een pentagram, als een kruising tussen Nancy Spungen en Nina Hagen. Stroperige beats geven richting aan haar darkwave, waarin tevens gitaren en prima zang voorbijkomen. Hoewel ze met uitbundige dansbewegingen, gecombineerd met zittende en liggende poses de aandacht vasthoudt, zijn niet alle composities even boeiend. Maar de theremin, een ongebruikelijk instrument voor een darkwave-artieste, vergoedt veel. De radiogolfgeluiden uit het kastje met de antenne samplet en loopt ze live, zodat zowel zweverige als beklemmende geluiden ontstaan. Waardoor het toch muzikaal spannend blijft.
Volkan Caner en Doruk Öztürkcan van She Past Away [openingsfoto en foto hierboven] blijven onder zoeklichten vrijwel het gehele optreden in duister gehuld. Zanger en gitarist Caner is af en toe nog enigszins te ontwaren als hij naar voren stapt. Beats-, percussie- en effectenman Öztürkcan doet als een schim zijn uitstekende ding. Het past uiteraard bij de bedrukte sfeer van het optreden, waarin uitermate dansbare publieksfavorieten als ‘Katarsis’ en ‘Disko Anksiyete’ al snel voorbijkomen. Het geeft de aanzet tot een gemêleerd vleermuizendansfeestje, dat van begin tot eind aanhoudt. Op de achtergrond komen zowel barokke als industriële beeldprojecties voorbij die de duistere sfeer versterken.
Het geluid is niet hard maar wel loepzuiver afgesteld, zodat de enigszins inwisselbare songs als een geheel klinken. De in het Turks, met donkere stem en in de lijn van Andrew Eldritch van The Sisters of Mercy gezongen existentialistische poëzie, komt zo allerminst uit een kerker. Maar als organisch onderdeel van het muzikale totaalplaatje. Ook de beats en toetstonen zijn in fraaie harmonie met het geluid uit bas en elektrische gitaar. In combinatie met subtiele ritmewisselingen zorgt She Past Away er zo voor dat je zowel kunt wegdromen als bij de les blijft.
Alles komt samen in ritmisch ijzersterke en daardoor onontkoombare uitvoeringen van ‘Ruh’ en met name ‘Izole’, zodat de band niet te vroeg heeft gepiekt door alleen maar de danskaart te spelen. En het met fraaie melodielijnen opgesierde nieuwe nummer ‘Sessiz Orman’ belooft goeds voor de toekomst, wellicht als opmaat voor een nieuwe plaat.
Aux Animaux
