Metal- en punkfestival Pitfest verhuisde dit jaar, onder andere vanwege logistieke redenen, van Erica naar Emmen. Van vrijdag tot en met zondag is het drie dagen extreme muziek onder de rook van het stadion van FC Emmen. Make a Fuzz is twee dagen aanwezig, we sluiten af met een boeiende zondag.
Tekst en foto’s: André Schröder
De zondag begint op het hoofdpodium met de onverschrokken jonge Finse band Galvanizer (foto hierboven). Met hun combinatie van death metal en grindcore openen ze de dag op energieke wijze. De krachtige stem van de zanger en de opvallend fleurige outfit van een van de gitaristen zorgen voor een opvallend visueel element naast het gebruikelijke zwart van het genre en het publiek.
Het Duitse hardcoregezelschap Additional Time (foto hierboven) speelt een strakke set die ondanks de goede inzet van de band niet tot heel veel enthousiasme leidt bij het publiek. Met alleen knikkende hoofden moeten de Duitsers het doen.
De Friese blackmetalband Kjeld (foto hierboven), die ook nog eens in het Fries zingt, brengt een meeslepende show. Geïnspireerd door de Friese natuur en de donkere kanten van de mens, is het een intens uurtje. Of ze daadwerkelijk ook over die onderwerpen hebben gezongen is de vraag, want de teksten zijn nauwelijks te verstaan.
De Amerikaanse hardcoreband Bulldoze (foto hierboven) zorgt vervolgens voor de eerste moshpit van de dag.
Het Canadese deathmetal-vijftal Spectral Wound (bovenste foto en foto hierboven) brengt een dynamische show met sterke melodieën, waardoor ze zich onderscheiden van andere bands in het genre.
Garagerock, punkrock of speedrock, hoe je het ook wilt noemen bij Zeke (foto hierboven): je weet zeker dat je een feestje voorgeschoteld krijgt. Met frontman en volksmenner Blind Marky Felchtone aan het roer, geven ze het publiek waar het voor komt: een explosieve en energieke performance van begin tot eind.
Het Zweedse Grave (foto hierboven), een van de grote Zweedse metalbands, kiest ervoor om terug te grijpen op het oudere werk. Blijkbaar zijn ze niet overtuigd van hun nieuwere materiaal. Er wordt vanavond geput uit werk tot 1992. Dat is geen straf, want wat zitten daar goede nummers bij. En ze spelen het ook nog eens met veel overtuiging. De bassist krijgt een pluim, want wat straalt hij veel spelplezier uit. Iets dat weleens ontbreekt bij metalbands.
Cro-Mags (foto hierboven) werd opgericht in 1981 en ze leveren nog steeds. Vanaf de soundcheck daagt oprichter en opgewonden standje Flannagan het publiek al uit, wat gedurende het hele optreden zo doorgaat. Dat zorgt voor een behoorlijk pittig sfeertje. Geeft niet , als je je hele hebben en houden in de strijd gooit tijdens een optreden, dan mag je best wat terugverwachten.
Ook Exhorder (foto hierboven) grijpt terug naar het verleden en speelt integraal het destijds controversiële album ‘Slaughter in the Vatican‘ uit 1987. De band oogt vermoeid, alsof ze hun middagdutje hebben overgeslagen.