45ACIDBABIES, het voorprogramma van vanavond, heeft een deel van de opleiding aan de Herman Brood Academie in Utrecht gevolgd. Het viertal maakt elektropunk, al wordt de groep met alleen die omschrijving tekortgedaan. 45ACIDBABIES speelt nummers met veel tempowisselingen en precies de juiste portie arrogantie. Natuurlijk is het gemakkelijk om invloeden te noemen, maar leuker is het om de groep op eigen kwaliteiten te beoordelen.
Het podium hangt vol poppen met hier en daar een bloederige wond. De ritmesectie van het viertal is stevig. Gitarist Marnix Wolmink is een stille kracht waar elke groep wel bij zou varen en Sophia de Geus is een zangeres met een goede keel en een juiste dosis arrogantie. De liedjes barsten uit elkaar van prima grooves en tempowisselingen. Tijdens de lessen presentatie aan de Academie hebben de bandleden wellicht gespijbeld. Een aankondiging als “effe een slokkie pils” is van een wat amateuristisch niveau. De geluidsman zou daarnaast wat meer zijn best mogen doen: 45ACIDBABIES verdient een warmer en minder scherp geluid. Al met al is er genoeg werk aan de winkel om het getalenteerde gezelschap verder te helpen.
De poppen worden bij elkaar geraapt en het podium wordt vrijgemaakt voor Millionaire (zie ook foto bovenaan). De Belgische formatie heeft dit jaar met Sciencing een geweldige plaat uitgebracht. Frontman Tim Vanhamel schreef twaalf nummers die niet alleen nieuw waren, maar ook zijn loopbaan aardig samenvatten: avontuurlijke gitaarrock met invloeden uit de blues, surfrock en het Franse chanson. Liedjes die uit elkaar spatten door spannende details en ook energiek en urgent klinken. Vanhamel, ook bekend van Evil Superstars en dEUS en van uitstapjes naar diverse andere formaties, is een getalenteerd en veelgevraagd muzikant. Met Sciencing heeft hij een release gemaakt die in aanmerking komt voor de jaarlijstjes van 2017.
De opkomst van het vijftal oogt wat lullig en ondoordacht, slordig zelfs. Midden in een nummer wandelen de groepsleden het podium op, rommelen ze wat met instrumenten en zetten ze ‘Visa Running’, het afsluitende nummer van Sciencing, in. Het vijftal neemt minuten de tijd voor het intro, volgt met een korte break en zet dan een versnelling in. Zo wordt een zaal opgewarmd.
Tim Vanhamel heeft vier muzikanten meegenomen naar de Tolhuistuin, die de nummers van Millionaire prima kunnen vertolken. Bij elke nieuwe track kan Vanhamel kiezen. Hij kan bij de vocalen musiceren, dansen of andere capriolen uithalen. De Belg overtuigt als muzikant en zanger, maar als danser zou hij aan elke dansacademie onvoldoendes scoren.
‘A Lust Unmatched’ wordt tijdens het applaus ingezet en daarmee trekt Millionaire flink door. Het is een track van Paradisiac, het album uit 2005 waarbij Josh Homme achter de knoppen zat en dat vol pompende rockmuziek staat. Veel lawaai en weinig details zou een samenvatting van dit uitstapje naar de Amerikaanse rock kunnen zijn. Op de setlist staan vooral nummers van deze plaat. Millionaire kiest vanavond niet voor de finesse van Sciencing, maar voor het zware geluid van oudere nummers. ‘I’m On A High’ is een loodzwaar en vooral luid rocknummer. De band trekt daarna de subtielere nummers van Sciencing door dezelfde modderpoel van zompige rock. ‘Bloodshot’ en ‘Love Has Eyes’ krijgen een subtiel intro, maar verzanden ook in vette, luide en lawaaierige uitvoeringen.
Na het afsluitende nummer schiet een medewerker van Milllionaire over het podium. Hij stemt een gitaar en zet wat speakers recht. Het publiek joelt en de groep is snel terug op het podium. Vanhamel roept in een microfoon dat Amsterdam speciaal is en dat hij met Millionaire graag wil terugkomen. Volgens de setlist wil de groep nog vier nummers spelen, maar het worden er uiteindelijk drie. Vooral ‘Guru’s Feet’ van Sciencing wordt eveneens in beton gegoten. Het geluid is hard en lelijk.
“Dit is zo speciaal voor ons”, roept Vanhamel. Geen moment maakt Millionaire duidelijk wat er speciaal is. De Belgen stellen vanavond teleur met een weinig urgent optreden zonder finesse en subtiele details.
Beeld: Peter
Jo ik vind dit echt een slecht geschreven tekst over 45acidbabies.
Inhoudelijk gaat het niet over muziek en zelfs voor het woord arrogantie (portie en dosis) wordt synoniemen.net niet geraadpleegd. Een amateuristisch slokje pils, bestaat naar mijn mening ook niet. En hoe kan je nou een gitarist (naam overigens verkeerd gespeld) recenseren, door te zeggen dat met hem elke groep wel zou varen? Welke groep? De zeilploeg? Of de roeivereniging ofzo?
Lief wel dat het overwegend positief is. Maar toch. Hierbij een kritiek op een recensie. Dat is voor mij een primeurtje.