De weersvoorspellingen waren niet veelbelovend voor het weekend van 7 tot en met 9 juli. Op de boot van Holwerd naar Ameland wordt duidelijk dat het allemaal wel mee gaat vallen. De zon schijnt volop en de wolken zorgen voor verkoeling. Heel Ameland maakt zich op voor alweer de tiende editie van MadNes. Het festivalterrein ziet er weer spectaculair uit en het lijkt alsof er nog meer ruimte is gemaakt voor verschillende sporten. Een enorm deel van het strand wordt gebruikt voor sporten als windsurfen, powerkiten en blokarten. Het festivalterrein is meer ingericht voor skaters: er worden clinics gegeven en skaters en BMX’ers kunnen hun kunsten laten zien in de halfpipe. Wanneer het wat begint te schemeren, is het beeld van een BMX’er die door de lucht vliegt idyllisch te noemen.
Vanuit de behoorlijk hoge toren die het aangezicht van MadNes vormt, loopt een scheerlijn waar mensen van af kunnen sjezen. Het is wel belangrijk om snelheid te maken, want er is een kans dat je in het midden blijft hangen. Dat zorgt voor een mooi overzicht van het festival. Verder is er een enorme glijbaan en een schommel waarmee je over de kop moet gaan, en dat lijkt makkelijker dan het is. Wanneer het mensen lukt, juicht het hele festivalterrein. De aankleding van het festival draagt veel bij aan de relaxte sfeer die er hangt. Overdag kunnen mensen genieten van lekker eten en is de mainstage verbouwd tot een knutselhal. Wanneer je haar niet goed zit, kun je langs bij Bigsby ‘the singing barber’, een kapper die is blijven hangen in de jaren vijftig. Er zijn dus enorm veel activiteiten en er is voor iedereen iets. Make A Fuzz richt zich uiteraard vooral op de muziek van het festival, maar een kleine sfeerimpressie zal de komende dagen zeker niet ontbreken.
The Kava Kings
Een van de eerste muzikale acts die de festivalgangers vandaag te zien en te horen krijgen, komt helemaal uit Australië. Het verhaal is goed: The Kava Kings zullen een mix van gypsy, rock, reggae en dub laten horen. Bij aanvang klinkt het geluid in de Baronestent in ieder geval veelbelovend. De aankondiger geeft aan dat de band nog nooit buiten Australië heeft gespeeld en hier op MadNes dus de eerste internationale show weggeeft. Het publiek stroomt mondjesmaat naar binnen en begint direct te bewegen op de relaxte reggaeklanken die de zaal in knallen. Een van de eerste nummers die de bezoekers te horen krijgen is een nieuw nummer, ‘The Ocean’. De mix van rock, pop en reggae maakt de sfeer erg relaxed en het trompetje van zanger Tommy Gun is een mooie toevoeging. Toch komt de show niet helemaal los. De muziek belooft op vele momenten bombastisch te worden, maar uiteindelijk loopt elk nummer met een sisser af. Door de vrolijke skaklanken is dit optreden toch een lekker begin van MadNes 2017.
Mr. Skolnick
In de Rits staat ondertussen een bijzonder figuur te spelen. Mr. Skolnick, gewapend met een antiek orgel en een drumcomputer, speelt de hele tent plat. Wanneer er materiaal uit de tijd van happy hardcore wordt gespeeld, ontstaat er zelfs een pit. Het geheel ziet er wat kneuterig uit, maar het werkt wel, en ook dit jaar gaat de Rits weer helemaal los.
Call It Off
Zodra de eerste tonen van de Eindhovense formatie Call It Off klinken, wordt het publiek terug in de tijd meegenomen naar eind jaren negentig en iets later. De band kent dan ook veel invloeden uit die tijd, zoals Bad Religion, Green Day en New Found Glory. Maar over het algemeen lijkt Call It Off wel een coverband van de Amerikaanse poppunkers van Blink 182. Die vergelijking gaat niet alleen op wat betreft geluid, maar ook wat betreft de sfeer die de band uitstraalt. Het doet denken aan een tijd van Jackass en skaten. De Eindhovenaren hebben nog nauwelijks een noot gespeeld als ze het publiek op de hurken laten zitten om er een knallend begin van te maken. En dat wordt het: het publiek staat direct te springen. Er zit weinig variatie in de nummers en na een tijdje begint het wat te vervelen, maar de sfeer op MadNes is zo goed dat het publiek alles mooi vindt.
Death Alley
Een van de betere rockbands die ons land rijk is, staat om elf uur ’s avonds klaar in de Barones. Death Alley uit Amsterdam maakte in 2015 enorme indruk met het album Black Magick Boogieland. De lekker gelaagde gitaarpartijen zijn een genot voor de oren en het tempo zit er direct goed in. Het leuke van Death Alley is dat de groep zich niet bindt aan een vast genre: het gaat van rock-’n-roll naar hardrock en heavy metal. De sound is een beetje terug te voeren naar de undergroundsfeer van de jaren zestig. De nummers zijn over het algemeen vrij upbeat, wat zorgt voor een uitgelaten sfeer in de Barones. Wanneer het tempo wat lager ligt, zoals bij ‘Bewildered Eyes’, komt het geluid echt goed naar voren. De passie en de kwaliteit voeren hierbij de boventoon. Het optreden gaat lekker lang door en het publiek knikt tevreden mee.
Bökkers
Om middernacht waant het publiek van de mainstage zich in het oosten des lands, want hier staat de Sallandse rockact Bökkers uit Heino. De rock-’n-roll spat ervan af en zorgt voor een lekkere sfeer in het publiek. Iedereen is vrolijk en niemand kan het laten om even met de heupen te bewegen. De band brengt een combinatie van covers en eigen nummers. De eigen nummers lenen vaak ook nog de melodie van een bekende song, zoals het nummer ‘Iederene Hef een Reden’ in principe de Nederlandse versie van Matt Simons’ ‘Catch & Release’ is. Het is aanstekelijk en perfect voor dit tijdstip, maar verder weinig vernieuwend.
Beeld: Oscar Anjewierden