Het is inmiddels al twee weken geleden en Welcome to The Village is vandaag begonnen, maar de heimwee groeit naar het bijzondere festival MadNes op Ameland. De eerste twee dagen was er ’s avonds op verschillende podia muziek te horen en de zondag van het festival was er echt om bij te komen. Daarom hier nog een sfeerverslag met veel mooie foto’s om nog even terug te kijken op een fantastische tiende editie van MadNes.
Waar je bij de meeste festivals het blokkenschema moet uitpluizen om te kijken naar welke band je liever gaat, gaat het bij MadNes anders. Het festival is niet louter voor muziekliefhebbers, maar ook vooral voor sportliefhebbers. Er is een ruim aanbod aan clinics van strandsporten als windsurfen, kitesurfen en blokarten, waar mensen zich van tevoren voor in kunnen schrijven. Hiervoor wordt een behoorlijk stuk Amelands strand in gebruik genomen en dat levert zeer mooie plaatjes op. Eigenlijk ligt het strandgebied net wat buiten het gemoedelijke festivalterrein.
Het aangezicht van het festival wordt mede bepaald door een mini-reuzenrad, waar mensen gezellig een ijsje eten en uitkijken op het festivalgedruis. Onder het reuzenrad is ook het eetgedeelte. Er is een ruime keuze aan voedsel. Van gezond naar shoarma: er is voor iedereen wat. Een beetje afgelegen in een hoekje naast de Main Stage staat een tentje waar chips van krekels, sprinkhanen of meelwormen te krijgen is. Hoe dan ook, men hoeft hier geen honger te lijden. Bij de toiletten staan een aantal bijzondere toiletjuffrouwen die de boel goed schoonmaken en opvallen door hun verschijning.
Nieuw dit jaar is de Superswing en dat is gelijk ook een van de meest in het oog springende attracties. Het is de bedoeling dat degene op de schommel een rondje van 360 graden maakt. Dat blijkt nog niet zo makkelijk: veel mensen geven na een minuut of twee al op en zijn dan compleet kapot. Wanneer het iemand lukt, dan klapt en juicht het hele festivalterrein mee, wat op zijn beurt weer erg indrukwekkend is.
Het festivalterrein is overdag gewoon toegankelijk voor iedereen, ook voor eilandgasten zonder kaartje. Die weten niet wat ze zien. Ze lopen vaak met een enorme glimlach rond en kopen ook gewoon wat muntjes om een lekker drankje of hapje te doen.
Een ander onderdeel dat het aangezicht van het festival bepaalt, is de enorm hoge ramp waar mensen met een zipline vanaf glijden. Gedurende het festival staan er vrijwel continu lange rijen. Na drie dagen wordt het bijna normaal dat er om de vijf minuten iemand vanaf boven gillend naar beneden komt sjezen. Op de vrijdag wordt er nog een houten baan bijgebouwd aan de ramp op aanzienlijke hoogte. Dit is waar de BMX’ers en mountainboarders hun kunsten kunnen laten zien. Dit levert weer prachtige plaatjes op, vooral tijdens zonsondergang.
Op de laatste dag van het festival is er vrijwel geen muziek meer. Het Amelander koor komt nog wel even kijken en in de Rits staan nog wat kleine acts. Het is dan ook een verrassing dat reggaeformatie Roots Rising een, zo lijkt het, spontaan openluchtconcert geeft. Het stemt de bezoekers in ieder geval erg vrolijk en het optreden maakt eigenlijk nog meer indruk dan de avond ervoor op de Main Stage. Tot laat in de middag kunnen mensen nog genieten van de verschillende activiteiten die er te zien en te doen zijn, maar dan houdt het echt op. Veel mensen nemen de laatste boot naar Holwerd en anderen maken het centrum van Nes onveilig op de afterparty.
MadNes is een bijzonder festival waar voor iedereen wat te doen, zien en horen is. De sfeer is erg aangenaam en relaxed en door de enorme hoeveelheid aan activiteiten, van blokarten tot knutselen, slaat op geen enkel moment de verveling toe. Wij kijken nu alweer uit naar volgend jaar MadNes (6, 7 en 8 juli in 2018).
Foto’s meisje met schmink en skateboard met schoenen: Sannette de Groes
Overige foto’s: Oscar Anjewierden