Khana Bierbood – Vera, Groningen (31-1-2019) Tussen psychedelica en Thaise traditie

Khana Bierbood

Door internet is het tegenwoordig veel gemakkelijker om naar muziek van bands uit verre oorden te luisteren die daarvoor wellicht onontdekt bleef. Khana Bierbood uit Thailand is zo’n band en bestaat sinds 2012. Het vijftal is afkomstig uit Bangsaen, een kustplaats aan de Golf van Thailand. Al jammend op het strand vonden ze elkaar, met invloeden uit onder andere surf uit de jaren zestig, garagerock uit de jaren zeventig en traditionele Thaise muziek. De laatste wordt Molam genoemd, met als kenmerken zang in het Thais en een stevig, groovend en psychedelisch geluid. Het was lange tijd met name de onderklasse die deze muziek thuis of in taxi’s draaide.

Inmiddels hebben de tropische klanken van Khana Bierbood ook in het Westen voet aan de grond gekregen. Debuutplaat Strangers from the Far East is recent zelfs tot Album of the Day gebombardeerd op Bandcamp. Het is een korte plaat met zeven zeer aanstekelijke nummers die zich snel in je hoofd nestelen. Een beetje lofi geproduceerd, wat de mystiek van de muziek vergroot. De zang van de twee vocalisten is niet op conservatoriumniveau, maar dat verhoogt wel de sprankeling van het album.

Op een koude donderdagavond staan ze in een redelijk gevuld Vera, dat voor het eerst een groep uit Thailand op de planken heeft staan. Live is nog een extra percussionist toegevoegd aan Khana Bierbood, een bandnaam die zoiets als ‘vreemd brouwsel’ betekent. Het geluid is helder en zeker niet te hard afgesteld: het haalt de mystiek van de plaat wat weg, maar de vocalen van zanger-gitarist Golf en bassist-zanger Jay komen wel beter uit de verf. Daarnaast zorgt gitarist en rockposeur Mo, die oogt alsof hij rechtstreeks uit de jaren zeventig gestapt is, met stevige en vakkundig gespeelde gitaarlijnen ervoor dat de rockkant meer belicht wordt. Toetseniste Peep voegt regelmatig een fijne mysterieuze waas toe aan de songs.

Het zijn bij momenten ongrijpbare en zeer beeldende songs, die prima in elkaar zitten. Soms waan je je door de schelle surfgitaargeluiden aan het strand en neigt het naar achtergrondmuziek waarbij je aandacht wat kan verslappen, maar dan is daar ineens een overgang naar psychedelische rock die je toch weer bij de les houdt. De regelmatige tempowisselingen – waarin Jay met fraaie basloopjes het voortouw neemt­ – maken eveneens indruk. Het sympathiek ogende Khana Bierbood is op zijn best wanneer gitaren en toetsen elkaar vinden in mooi verweven psychedelische klankcollages. Na een kleine drie kwartier en een toegift is het alweer voorbij en neemt Khana Bierbood met een diepe buiging afscheid van het enthousiaste publiek. Het optreden is echter lang genoeg om een bij vlagen eigenzinnig muzikaal visitekaartje af te geven.

Foto’s door Vera huisfotograaf Marc de Krosse

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *