Foto’s: André Schröder
De livereputatie van Gyasi uit Amerika snelt de band vooruit. Volgens de aankondiging van DB’s zijn al diverse festivals in Frankrijk platgespeeld. Vanavond is het laatste concert van een Europese tour van drie weken waarbij Frankrijk, Nederland en het VK zijn aangedaan. In het voorprogramma staat de Eindhovense band Wild Blaze. Deze all-female glamrockband zal vanavond de verwijzing naar de MTV-rock van de jaren tachtig op zich nemen en Gyasi zal meer voortbouwen op de jaren zeventig van Marc Bolan, David Bowie en Slade.
Wild Blaze [foto hierboven] bestaat sinds begin dit jaar en staat vanavond voor een flinke uitdaging omdat twee leden op het laatste moment niet aanwezig kunnen zijn. Hals over kop zijn twee vervangers geregeld. Knap hoe deze jonge band dit opvangt en er met volle energie tegenaan gaat. Wild Blaze start met ‘I Want You To Rock Me’ van Vixen, gevolgd door een nummer van Warlock. Dan volgt eigen werk in de vorm van ‘Riot’s Edge’. De rest van de set bestaat uit lekker energieke covers van The Cult, Poison, Europe en Cinderella. Typisch aanstekelijke MTV-rock. Ze sluiten af met eigen werk en dat is mooi, want met ‘Murder on the Sunset Strip’ laat de band zien zelf ook songwritingpotentie te hebben.
Gyasi [openingsfoto en foto hierboven] is een eigenzinnige muzikant die zijn muziek en optredens als totaalkunstwerk beschouwt. Alles is van belang: van kleding tot make-up en de opbouw van een show. Bij het begin van de show klinkt een oud jazznummer van klarinettist Artie Shaw uit de jaren dertig. Dit ‘Nightmare’ zou een verwijzing kunnen zijn naar Gyasi’s recente werk met de Alice Cooperreünie. Op Coopers nieuwste album neemt Gyasi een groot aantal gitaarpartijen voor zijn rekening. De ideale verbinding tussen de glamrock van toen en nu.
Gyasi komt uit West Virginia en kreeg naar eigen zeggen op zesjarige leeftijd een afgedankte gitaar cadeau die hij nooit meer heeft losgelaten. En inderdaad: Gyasi is zowel gitarist als frontman/zanger en vervult beide rollen met evenveel overtuiging en attitude. Gyasi betrekt het publiek direct bij zijn optreden en brengt de sfeer er al snel in met korte, catchy rock-‘n-rollsongs. Het hele optreden heeft het partygehalte van een vroege Sladeshow, gecombineerd met de inventiviteit van Bowie en het showmanship van Bolan.
‘Androgyne’ heeft een sterk catchy refrein en ‘Fast Love’ maakt het publiek vervolgens helemaal los. Met een dubbele gitaarsolo en alle poses die van een zanger/gitarist een rockster maken, bespeelt de hoogblonde Gyasi zijn publiek. In ‘Heartbreak Heaven’ vallen de mooie achtergrondvocalen van de drummer op en bij ‘Baby Blue’ laat Gyasi een lange spannende stilte vallen. Ook dan houdt hij de aandacht moeiteloos vast. In ‘23’ wordt het echt glam als Gyasi met een zwarte boa à la Marlene Dietrich plaatsneemt op de monitors.
‘Godhead’ heeft een prachtig gitaarintro en met gitaarsolo’s achter zijn rug bouwt Gyasi de show verder op naar een climax. Met een citaat uit ‘I’m Waiting for the Man’ van Velvet Underground en een tribute aan Ozzy Osbourne met ‘War Pigs’, gaat dit bijzondere optreden richting einde. Met wat bluegrasslicks laat Gyasi nog even zien zijn instrument uitstekend te beheersen en tijdens de afsluiter ‘Colorful’ speelt hij een lange solo te midden van het publiek. De afsluiter van een professionele en pakkende glamrockshow in DB’s.
Gyasi
Wild Blaze
