Niklas Paschburg – Tivoli Vredenburg, Utrecht (12-09-2019) De roodharige, woest bebaarde zeemeermanmascotte geeft iets te raden…

Daar waar Maarten van Rossem in de belendende zaal van Tivoli Vredenburg zijn publiek meeneemt de 21e eeuw in, stuurt Niklas Paschburg het zijne als een schipper de zee op. De Noordelijke IJszee om precies te zijn. Aldaar – met het geluid en ritme van de continu beukende golven in zijn oren, de wind door zijn rode Vikingbaard en de zilte lucht – componeerde hij zijn debuutalbum Oceanic. Multi-instrumentalist Niklas mengde deze indringende natuurgeluiden met akoestische en elektronische instrumenten. Gijs van Klooster, die ook met Joep Beving werkte, produceerde het debuutalbum.

In afwachting van de drieëntwintig jaar jonge Duitser kan het publiek, op zijn verzoek, zitten of staan in de uitverkochte Cloud Ninezaal. De hoeveelheid instrumenten – een grote drum, keyboard, piano, drumcomputer, accordeon, elektronica – verraadt zijn talent en ambitie. De roodharige, woest bebaarde zeemeermanmascotte geeft ook al iets te raden…
Als Niklas opkomt blijkt, oké op de vin na, de gelijkenis uiterst treffend.

De lichtshow en zijn witte overall dat beklad is met zwarte strepen doen hun best het publiek af te leiden maar bij het aanslaan van de eerste toetsen dwingt deze stuurman hen samen met hem de wal te verlaten.

Zijn composities hebben een klassieke benadering en worden gedomineerd door het pianospel maar laten ook ruimte voor elektronische, pop- en psychedelische elementen. De eerste nummers vertolken de geluiden, de schoonheid en de krachten van de zee: ‘Anew’, ‘Journey among Worlds’, ‘Oceanic’, ‘Sand Whirling’ en ‘Fragmentation’. Het publiek deint betoverd mee op de getijden, de golven en de wind. Soms dreigend, soms zacht en soms duistere stiltes.

Hij spreekt in het Engels, met schattig zwaar Duits accent, zijn dank uit aan de bezoekers en Tivoli waar hij in januari dit jaar al de kleinere Club Ninezaal vulde. Hij vraagt, voorafgaand aan een nieuw, nog uit te brengen werk, het publiek mee te denken over een titel want daar is hij, volgens eigen zeggen, niet goed in.
Ook zijn eerste single ‘Dawn’ uit 2014, waarin niet de natuur maar juist de urban sfeer van de grote stad zijn inspiratiebron was, komt aan bod deze avond.

Dat Niklas al vanaf zijn vijfde jaar klassiek geschoold is blijkt extra als hij het slotstuk van de avond, ‘Blooming’ (In C-Minor), opent met een Bachprelude. Zijn composities weten iedereen te beroeren, met uitzondering van het barpersoneel dat blijkbaar op tijd naar huis wil en hardhandig de glazen spoelt en stapelt.

Met zijn muziek neemt Niklas Paschburg de bezoekers mee langs de landschappen die hij liefheeft <3 Zou hij ook van bergen houden?

Beeld: Jan Rijk

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *