MIEN – MIEN Psychedelische supergroep maakt superplaat

Supergroepen zijn er van verschillende formaten. MIEN mag dan geen Them Crooked Vultures of Crosby, Stills, Nash and Young zijn, voor liefhebbers van psychedelische muziek is het een combinatie die doet watertanden. De groep bestaat uit Alex Maas (The Black Angels), Rishi Dhir (Elephant Stone), Tom Furse (The Horrors) en John-Mark Lapham (The Earlies) en komt met debuutalbum MIEN.

In het kort enkele van de draden die het spinnenweb van deze artiesten vormen: Dhir en Maas kennen elkaar al sinds 2004 en rond die tijd ontmoette Dhir ook Lapham. Dhir speelde in 2012 basgitaar bij The Black Angels, een jaar waarin de band regelmatig op hetzelfde affiche stond als The Horrors. Daarmee is de cirkel rond. De bands van de leden van MIEN vallen alle onder de psychedelische paraplu, maar komen wel uit zeer diverse en vooral originele hoeken binnen dat genre. Precies dat maakt zeer nieuwsgierig naar debuutplaat MIEN.

Het album maakt de verwachtingen van een samenwerking van grootheden waar, en hoe. Van begin tot eind staat MIEN bol van hypnotiserende psychedelische rock, waarbij de groep zich nergens toe beperkt. Laag na laag is het album opgebouwd met echo’s, samples, geluiden van drumcomputers en keyboards, maar ook van de sitar van Dhir en fluiten. Niet voor niets zijn zowel Furse als Lapham binnen MIEN onder andere verantwoordelijk voor ‘programming’. MIEN is niet het resultaat van vier muzikanten die wat zijn gaan jammen met gitaren en drums en achteloos besloten wat op te nemen – nee, dit is duidelijk een plaat waar veel werk en muzikaal experiment in zijn gaan zitten.

De nummers op het album volgen nergens een standaardlijn en onvoorspelbaarheid is de grootste kracht. Met al die verschillende geluiden en constante wisselingen bestaat er een risico van onsamenhangendheid, maar MIEN weet perfect – net aan – binnen de grenzen te blijven. Het ene nummer dansbaar (‘Odessey’), het andere repetitief (‘You Dreamt’) en het volgende instrumentaal en beklemmend (‘Other’): de variatie van de songs is groot, maar overal zijn ze hypnotiserend en trance-opwekkend, en ondanks het experiment tot op zekere hoogte toegankelijk.

Het eind van deze beschouwing nadert en er heeft nog geen negatief punt de revue gepasseerd. Dat zal ook niet gebeuren, want dit is ongetwijfeld een van de boeiendste platen van dit jaar binnen de psychedelische rock, en misschien ook daarbuiten. Voor nu staat het kwartet alleen op het affiche van – hoe kan het ook anders – het psychedelische festival Levitation in Austin (mede opgericht door Alex Maas), maar het is te hopen dat MIEN ook Europa zal bezoeken om deze overweldigende plaat live ten gehore te brengen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *