In maart 1999 kwam de Vlaamse band dEUS met de cd The Ideal Crush. Het album markeerde zowel het eind als een begin. Nadat enige bandleden opgestapt waren, klonk het allemaal wat minder rauw. Het werd een van de snelst (en best) verkochte albums van de formatie rond Tom Barman. En het zou weer zes jaar duren alvorens de formatie weer een cd uitbracht.
Dit jaar viert de dEUS het twintigjarig bestaan van het album door het integraal te spelen tijdens een tour. En het werkt! Na twintig jaar is de muziek nog steeds dreigend en magisch mooi. Nee, dEUS viert niet echt feest, daarvoor zijn de liedjes te donker, de teksten te grimmig. Ongepolijst maar ingetogen start het concert met ‘Put the Freaks Up Front’. Vanuit het donker verschijnt een zestal in het zwart geklede dansers die in een prachtige choreografie het nummer extra kleuren. Zelfs zonder naar de teksten te luisteren is duidelijk dat dEUS hier niet om de gunst van het publiek zal vragen.
De noodzaak spat, ook na twintig jaar, van de liedjes af. Paradiso, dat uitverkocht is, wordt langzaam maar zeker meegezogen in de maalstroom van de waanzin die soms van de teksten spat. ‘Sister Dew’, waar Barman zich verplaatst in de geest van een moordenaar, is afgrijselijk actueel maar ook wonderschoon. De driestemmige zang is spatzuiver en de band speelt loeistrak.
De hypnotiserende sequence van het titelnummer gijzelt uiteindelijk de hele zaal. “Show me what you got…“, zingt Barman. En dat gebeurt. Van een eigen wil lijkt geen sprake meer, de hele zaal beweegt synchroon de hoofden.
Ja, het werkt. Een heel album integraal spelen. Vooral omdat band zo strak op elkaar ingespeeld is tijdens de lange tour. Paradiso is het laatste station in Nederland, nu nog viermaal in Antwerpen, een uitstapje naar Roemenië en afsluiten in Brussel. Zou bij een andere band aan het eind van een lange tour de aardappelmoeheid toeslaan, of juist de baldadigheid, bij dEUS lijkt het resultaat juist scherpte. Alsof Barman en zijn confrères alvast een voorschot nemen op de stilte die waarschijnlijk weer over het bestaan van de band zal zakken na deze tour. Want ook daar is deze band een meester in: jarenlange stille periodes. Laten we hopen dat de volgende concerttour niet het twintigjarig bestaan van het album Pocket Revolution zal zijn. Want zes jaar wachten is wel erg lang op zo’n gedegen band als dEUS.
Beeld: Peter