De beste albums en concerten van 2023 De medewerkers van Make a Fuzz maken de balans op over het afgelopen jaar.

André Rozendaal (redactie, schrijver)

Albums:

1. Ritual Howls – Virtue Falters

Ritual Howls

Darkwave met beats is sterk op het gemoed inwerkende muziek, maar bands klinken bij momenten eveneens inwisselbaar. Een drietal uit Detroit genaamd Ritual Howls voegt wel degelijk een meerwaarde toe met twanggitaargeluiden, zodat de sfeer van een film noir ontstaat. Toch komen de beats goed binnen, maar de prijs voor een van de mooiste baritonstemmen van het genre gaat naar zanger en gitarist Paul Bancell. Een naam die daarbij opborrelt, is Bauhaus’ Peter Murphy. Voeg daarbij ruimtelijke en bij momenten onheilspellende synthpatronen en je hebt met Virtue Falters een muzikaal interessante en boeiende plaat te pakken.

2. De Toekomst Laat Me Koud – De Nederlandse Golf 1980 – 1985
3. It Dockumer Lokaeltsje – Trump Yn Makkum
4. The Homesick – s/t
5. De Ambassade – The Fool

Concerten:

1. Sqürl – Grauzone, Den Haag
Filmregisseur-muzikant Jim Jarmusch en filmproducent Carter Logan noemen zich Sqürl. Ze voorzien een viertal korte films die de surrealistische filmmaker Man Ray tussen 1923 en 1929 maakte, live van een soundtrack. De muziek laveert tussen twanggitaargeluiden, gitaardrones, tapeloops, toetsen en percussieve drums. Het is een schitterende symbiose tussen zwart-witbeelden uit vervlogen tijden en melancholieke klanken. Sqürl is een hoogtepunt van Grauzone en het totaaloptreden doet denken aan Man of Aran van British Sea Power uit 2009. Winterlandschappen, postrock, abstracte architectuur, zwembadtaferelen: het is zomaar een greep uit wat voorbijkomt tijdens een indrukwekkend optreden waar je langzaam maar zeker in meegetrokken wordt.
2. SIKSA – Peel Slowly And See, Leiden
3. Bo Ningen – Vera, Groningen
4. Spasmodique – Hedon, Zwolle
5. De Ambassade – Grauzone, Den Haag

Victor Hijl (schrijver)

Album:

Hamish Hawk – Angel Numbers
Hamish Hawk

Ik zag dit jaar Hamish Hawk op Vlieland tijdens ITGWO, en daarna nog een keer in EKKO. Op ITGWO zat ik eerst op afstand en vond ik er niet zoveel aan, maar toen ik dichter naar het podium ging, werd ik direct gegrepen door de performance van deze man. Met zijn bijzondere motoriek lijkt hij zich bij elke regel op te moeten pompen om zijn literaire teksten de zaal in te slingeren. Liefhebbers van The Smiths moeten hun vingers kunnen aflikken bij het album Angel Numbers, volgens mij. Vrolijke deuntjes en mooie melodieën als basis onder zware, geïnspireerde teksten. Hamish Hawk is mijn grootste ontdekking van 2023.

Concert:

Het beste optreden vond ik Extreme in De Melkweg. Vanwege optreden én sfeer. De activistische New Yorkse band The Last Internationale is een gewaagde opener: zangeres Delila Paz komt op in een goudkleurig glitterpak. Ze zingt zeker anderhalve minuut a capella, en pakt daarmee de hele zaal direct in. Eveneens gewaagd is het van Extreme om, na lange tijd afwezigheid, meteen te beginnen met nieuw werk. Nuno Bettencourt is natuurlijk een gitarist van de buitencategorie, die met riffs en solo’s elk nummer ver optilt boven de middelmaat. Gary Cherone blijft een energieke frontman met daaronder als basis een superstrakke ritmesectie. Fantastische show!

Jaks Schuit (schrijver)

Albums:

1. dEUS – How to Replace It

2. Will Johnson – No Ordinary Crown
3. Grian Chatten – Chaos for the Fly
4. Califone – Villagers
5. Yo La Tengo – This Stupid World

Concert:
Queen’s Pleasure. De vier van Queen’s Pleasure overtuigden op 2 mei in Paradiso als voorprogramma van The Undertones.

Karin Eggink (eindredactie, schrijfster)

Albums:

1. Slowdive – everything is alive
Slowdive
Toen dit album net uit was, heb ik het vrijwel dagelijks gedraaid en nog steeds kan ik er elke keer helemaal in opgaan. Muziek waardoor je je kunt laten omhullen.

2. Nation of Language – Strange Disciple
Het geluid van Nation of Language doet denken aan bands als New Order en Orchestal Manoeuvres in the Dark, maar is toch helemaal van hen en nu. Een album dat zowel dansbaar als melancholisch is en waarop je steeds nieuwe details in de muziek kunt ontdekken.
3. Robin Kester – Honeycomb Shades
De prachtige stem van Robin Kester en electronica leiden tot een combinatie die zowel lieflijk als mysterieus is. Originele songs met een eigen geluid.

Concerten:

1. KEG – London Calling, Paradiso (28-10-2023)
Wat heb ik me vermaakt op London Calling, met de fijne brede programmering en de fantastische sfeer. Het optreden van KEG aan het eind van de avond was een hoogtepunt. Chaotisch en toch strak, en met een uitgelaten energie die de hele zaal in beweging bracht.
2. Nation of Language – Paradiso (21-09-2023)
Een prachtig, uiterst zorgvuldig uitgevoerd optreden met veel bezieling bij de band en in de zaal. Hier gebeurde echt iets bijzonders.
3. Personal Trainer – Paradiso (10-02-2023)
Personal Trainer stond voor een uitverkochte zaal in thuisstad Amsterdam en maakte daar een uiterst gezellig feestje van.

Jan Rijk (fotograaf)

Lankum
Radie Peat met Lankum in Paradiso

Het afgelopen jaar was voor mij vooral het jaar waarin de Ierse Radie Peat en haar muzikale vrienden op mijn radar verscheen en hoog in mijn lijstjes verdween. False Lankum van Lankum is een plaat die terecht overal wordt geprezen maar alsof dat nog niet genoeg is verscheen er dit jaar ook nog een prachtplaat van ØXN, CYRM, waarin Peat de scepter zwaait. Dat samen met het feit dat Lankum een bloedstollend mooi concert gaf in Paradiso maakt dat zij kan worden verkozen tot artiest van het jaar. De rest van de lijstjes ziet er als volgt uit:

Albums:

Slowdive – Everything Is Alive (Dead Oceans)
Alasdair Roberts – Grief in the Kitchen and Mirth in the Hall (Drag City)
Meg Baird – Furling (Drag City)
ØXN – Cymr (Claddagh)
Blonde Redhead – Sit Down for Dinner (Section1)
Lankum – False Lankum (Rough Trade Records)
Bonnie Prince Billy – Keeping Secrets Will Destroy You (Drag City)
Hania Rani – Ghosts (Gondwana)
Alva Noto – HYBR:ID II (Noton)
Loscil / Lawrence English – Colours of Air (Kranky)
Grandbrothers – Late Reflections (City Slang)
Lewsberg – Out And About
PJ Harvey – I Inside the Old Year Dying (Partisan)
Boygenius – The Record (Matador)
Hauschka – Philantropy (City Slang)

Concerten:

Unwound – Primavera Festival, Barcelona – 2 Juni
Lankum @ Paradiso, Amsterdam – 26 November
Bill Callahan @ Paradiso, Amsterdam – 25 April
Liturgy – Primavera Festival, Barcelona – 3 Juni
Sigur Rós & London Contemporary Orchestra – Concertgebouw, Amsterdam – 18 Juni
Swans – Amare, Den Haag – 19 November
Deadletter – Here’s The Thing – 013, Tilburg – 15 Juli
Godspeed You! Black Emperor @ Rewire Festival @ Paard, Den Haag – 8 April
Big Thief @ Theater, Rotterdam – 15 April
Nils Frahm @ TivoliVredenburg, Utrecht – 10 Mei
Hania Rani @ Motel Mozaique @ Theater, Rotterdam – 15 April
Eydis Evensen @ Paard, Den Haag – 5 Juni
Spasmodique @ Rotown, Rotterdam – 20 April

Jurgen de Raad (schrijver)

Ik luister doorgaans veel – zeg maar gerust meer – naar ouder albumwerk, maar aan de actualiteit ga ik uiteraard nooit voorbij. Het maakt dat ik dan niet tot een uitverkoren tiental ben gekomen. Geeft niet. Kwaliteit boven kwantiteit, zoiets. De comeback van Khanate greep mij eigenlijk meteen weer bij de strot. Urgente, nihilistische drone/doom van de meest naargeestige en indringende soort. Een unieke band in zijn genre, zo blijkt nog steeds. En, ook een geknipte ‘soundtrack’ voor die huidige bittere tijdgeest.

Albums:

Khanate
1. Khanate – To Be Cruel

2. Warp – Bound by Gravity
3. Chief of Smoke – Short Cuts
4. Yawning Man – Long Walk of the Navajo
5. Errorr – Self Destruct
6. PJ Harvey – I Inside the Old Year Dying
7. Helleruin – Devils, Death and Dark Arts
8. Witchthroat Serpent – Trove of Oddities at the Devil’s Driveway

Opnieuw de nodige lekkere concerten meegemaakt dit jaar, die uiteindelijk een mooi gevarieerde lijst op mochten leveren. Met in ieder geval nog de aantekening dat Mayhem heel dicht tegen de opsomming aanzit. Hun geweldige, straf uitgevoerde black metaltheater op het Emmense Pitfest is bij deze het vermelden waard. Emma Ruth Rundle spant dan de kroon. Hoe raak, hoe intens eenvoud kan zijn … Een stem, een piano, een enkele gitaar en cello. Haar donkere universum wist mij in al zijn breekbaarheid de ogen goed vochtig te krijgen.

Concerten:

1. Emma Ruth Rundle – Grauzone/Paard, Den Haag (11-2)
2. SLIFT – Sonic Whip/Doornroosje, Nijmegen (6-5)
3. Earthless – Into The Grave, Leeuwarden (11-6)
4. Vinnum Sabbathi – Sonic Whip (6-5)
5. SUNN O))) – Paradiso, Amsterdam (4-9)
6. Nebula – Vera, Groningen (13-5)
7. Living Colour – Hedon, Zwolle (12-12)
8. Chief of Smoke – Vera (10-11)
9. Full of Hell – Pitfest, Emmen (1-7)
10. DITZ – Grauzone (11-2)

Peter (fotograaf)

Albums:

1. The Nude Party- Rides On
The Nude Party
Muziek die zoveel “waar lijkt dit toch op”-momenten heeft dat het je duizelt. Maar toch een geheel eigen sound.

2. Jon Dee Graham – Only Dead for a Little While
3. Robert Finley – Black Bayou

Concerten:

1. Bruce Springsteen and the E-streetband – Johan Cruijff Arena, Amsterdam
2. RVG – Toekomstmuziek, Amsterdam
3. EUT – Paradiso, Amsterdam

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *