Een viertal Antwerpenaren maakt onder de naam Borokov Borokov elektronische dansmuziek met elementen uit onder meer techno, gabber en electro, gekoppeld aan absurdistische teksten over bijvoorbeeld dagelijkse beslommeringen. In 2017 verscheen debuutplaat Eerlijk Delen, twee jaar later gevolgd door de ep Louter Duetten. De hilarische livereputatie bracht de band naar onder andere de festivals Pukkelpop en Best Kept Secret. In het kader van een clubtour doet Borokov Borokov vanavond Vera aan.
Op het podium van een matig gevulde zaal staan vier batterijen elektronica tegen elkaar aan, met achter elke batterij een bandlid. Toch is het allerminst een statische vertoning, want alle vier de bandleden verlaten de standplaats regelmatig om bijvoorbeeld houterig, uitbundig of wild gesticulerend te bewegen. Zowel de bewegingen als de muziek brengt Borokov Borokov met een grote knipoog; wat wil je ook met songtitels als ‘Had Ik Maar Wat Meer Vakantie’ of ‘De Doordeweekse Man’, en met op de achtergrond beeldprojecties van schaars geklede mannen.
De beats zijn hard, de synthtonen en geluidseffecten laveren tussen minimalistisch en uitbundig, en het grotendeels jonge publiek komt al snel in beweging. Behalve aan knoppen draaien en dansen, zingt een aantal van de bandleden ook af en toe. Maar het merendeel van de vocalen is niet live en sneeuwt meer dan eens onder in het elektronicageweld. Op die manier blijft de absurdistische finesse van de teksten – die er op plaat wel degelijk is – te vaak hangen in goede bedoelingen. Een inventief geschreven songtekst als in ‘Dat Wat U Zoekt’ (een nummer over sollicitatiegesprekken) komt niet over, en dat is jammer.
Een feestje bouwen kunnen de vier Belgen wel degelijk, ook al houdt het niveau van de elektronische composities niet over. De nummers zijn duidelijk gebouwd om een doel te bereiken, namelijk effectbejag. En dat doel wordt met gemak bereikt, zeker wanneer een van de bandleden een grote luidsprekerbox als klimrek gebruikt of wanneer mensen uit het publiek eveneens een deuntje mogen meezingen in de microfoon. Op het laatst doet een fles wodka vanaf het podium de ronde in het publiek en rollen de bandleden al koppeltjeduikelend door de zaal. Hilarisch is het optreden zeker, muzikaal komt het niet boven de middelmaat uit, zeker niet met de half verstaanbare teksten. Toch is Borokov Borokov een formatie die in staat is om een half ingedut festival tot leven te wekken, vooral wanneer het merendeel van het publiek hoofdzakelijk voor de sfeer komt.
Foto’s door Vera huisfotografe Luna Roosenstein.