Alex Paterson is sinds 1988 het meesterbrein achter The Orb. Hij behoort tot het zeldzame soort elektronische artiesten dat de term ‘deejay’ overstijgt, en een geheel eigen stijl weet te ontwikkelen. Sinds de jaren negentig is The Orb namelijk de stralende kracht achter psychedelische ambient techno. Paterson bracht door de jaren heen een flinke, zeg maar gerust gigantische, discografie uit. Hij werkte samen met vele andere artiesten. Reden genoeg dus voor een optreden in Opium Live te Dublin.
Onder de naam Marree Men experimenteert hij tegenwoordig nog gestaag verder, samen met de net zo muzikaal productieve Gaudi. Laatstgenoemde is ook een bekende uit de wereld van genreoverstijgende elektronische muziek. Mede door hem knalden dub, reggae, en worldbeat door de luidsprekers van houseclubs in de jaren negentig.
Het tweetal legt samen aanvankelijk de nadruk op langzame marcheertechno. Het geluid is keihard maar wel vrij helder afgesteld, waardoor de trippy effecten van Gaudi des te meer overkomen. Hij draait aan allerlei knoppen, gebruikt een luidspreker voor de vocalen en zelfs de zeldzame theremin, om gevarieerde audio-effecten te maken. De theremin benadert geluidstechnisch gezien het net zo opmerkelijke instrument ‘de zingende zaag’. En in letterlijke zin klopt dit ook: de bijdrage van Gaudi zit vooral in de schelle, scherpe zaagtonen. Hij geeft het gelaagde geluid een opzwepende doch geestverruimende dimensie mee.
Paterson zorgt daarbij voor de aandrijvende beats en stapelt heel wat verschillende samples op elkaar. De bol van muzikale aandacht roteert steeds tussen de twee houseveteranen, met als gevolg een vloeiende muzikale uitvoering. Het enige jammere is dat de muziek af en toe kort stopt. Vooral bij de langere passages is dat een gemis.
Voor The Orb zelf gaan, na een korte pauze, de achtergrondprojecties op het standje extra freaky. Het publiek vooraan begint al gauw met dansen op de composities van de meest recente plaat, Buddhist Hipsters. De invloed van drum-‘n-bass en reggae is hierin veel terug te horen. Met meer dan de helft van de setlist bestaande uit nieuwe nummers, is wel bewezen dat de nieuwe ideeën nog niet uitgedoofd zijn. Opvallend genoeg worden de tracks niet altijd met dezelfde tempo’s aan elkaar gemixt, maar gebeurt dat ook met overdonderende psychedelische geluidseffecten. Zo trekt het duo oude kraker ‘Perpetual Dawn’ muzikaal uit elkaar, en keert het nummer vermomd in het nieuwe werk terug.
The Orb verwijst dus ook terug naar de ‘best of’-momenten uit de discografie. Met als hoogtepunt het epische ‘U.F.Orb’. De antieke Russische ruimtevaartfragmenten en oldschool housegeluiden weten je live tot galactische hoogten te doen opstijgen. Net zo met ‘Earth (Gaia)’, wat als soundtrack van zowel de afscheids-, als openingsscène van de aarde zou kunnen dienen. Het is een nummer van de meesterlijke debuutplaat The Orb’s Adventures beyond the Ultraworld, en daarmee gaat het pas echt los in Opium Live. De afsluiter is een reprise van het openingsnummer. Zo wordt aan het einde van de avond, de desbetreffende omwenteling van de aardbol passend afgesloten.