Een van de meest authentieke concertzalen van het land bevindt zich in de eeuwenoude gevangenis De Blokhuispoort te Leeuwarden. In de oude theaterzaal organiseerde Podium Asteriks vanaf 2010 op vrijdagen concerten met voornamelijk undergroundbands, ook van over de landsgrenzen. Asteriks was veel meer dan een concertpodium: het werd een broedplaats voor creativiteit en organisatietalent. In De Blokhuispoort werd de kiem gelegd voor festivals als Into the Grave, Explore the North en Welcome to the Village.
In 2019 was het over met Asteriks in de oude gevangenis, onder andere vanwege gestegen kosten. Mede door corona strandde de zoektocht naar een nieuwe locatie. Ruim vijf jaar later is er een doorstart onder de naam De Beatriks. Na een geslaagde try-out eind juni met Pip Blom, volgt nu de uitverkochte officiële opening. Die eveneens dik slaagt.
Natuurlijk krijgt lokaal talent ook een kans in De Beatriks. Het Leeuwarder FO BURBÖN [openingsfoto en foto hierboven] maakt Nederlandstalige punk in de lijn van Hang Youth en Ploegendienst. Met teksten over alles wat verrot is, die vooral jongeren aanspreken. En uiteraard snelle punkgitaarriffs, zoals blijkt uit de prettig gejaagde ep WTF…
Op het podium geeft de groep een extra energieke slinger aan de nummers, die ze in het aardig luid afgestelde geluidsvolume gedisciplineerd voor het voetlicht brengen. Het duurt even voordat de moshpit goed op gang komt, maar dan gaat het los met onder meer zangers in het publiek. FO BURBÖN slecht geen muzikale grenzen, maar pookt de sfeer goed op voor de rest van de avond.
Uit Groningen komt Vanity Box dromerige muziek spelen, die laveert tussen indierock en shoegaze. Zo is ook te horen op de begin dit jaar verschenen, fraaie plaat Good Luck, See You Friday. Live komt het wat moeizaam op gang. Het is alsof Vanity Box wat met de handrem erop speelt, en ook de ietwat dof afgestelde vocalen werken niet mee. Toch gooit de prima spelende band naarmate het optreden vordert de schroom van zich af.
De variatie in de nummers komt dan goed bovendrijven met verschillende vocalisten en uitstekende samenzang. Wanneer zangeres Julia Bekker ietwat laidback zingt gelijk Carol van Dijk van Bettie Serveert, ontstaan mooie momenten. Met een ijzersterk slotkwartier vol stevig gitaarwerk en fraai opgebouwde nummers, maakt Vanity Box de ingetogen start meer dan goed.
Het lijkt wel de avond van het langzame loskomen, want ook het tegenwoordig in Rotterdam residerende artpunkkwartet Real Farmer heeft wat tijd nodig. Meer onderhuidse songs van het uitstekende debuut Compare What’s There zoals ‘Empty’ en ‘Consequence’ doen de vlam nog niet in de pan slaan. Wanneer topdrummer Leon Harm met name de songs van de nieuwe ep RF II gaat aanjagen, begint het publiek alsnog met pogoën.
De steeds opgefokter over het podium drentelende Jeroen Klootsema legt steeds meer furie in zijn sloganeske vocalen. Die verhoogde muzikale energie mondt uit in een enerverend slot, met prachtige oldschool punkgitaargeluiden van Peter van der Ploeg in ‘Hard Times’ en met name in het venijnig opgebouwde ‘Never Enough’. Op die vinnige manier toont het Brits klinkende Real Farmer aan waarom het ook over de landsgrenzen steeds meer voet aan de grond krijgt.
Vanity Box
Real Farmer
