SONNDR – Vera, Groningen (06-01-2018) Overtuigende postpunk

Vlak voor het eerste Veraconcert van het jaar begint, is het nog relatief rustig in de kelderbar. Het is koud buiten. Aswin van As komt met drumstokken in zijn handen de trap afgelopen. Hij is warm ingepakt in de gewatteerde jas die hij aanhoudt tot gitarist Joris Telgen en bassist Florian Veenhuis hun instrumenten omgehangen hebben.

De mix van no wave en postpunk van SONNDR past uitstekend in de kelder van Vera, die al snel volloopt. Zanger Glenn Kessler – die dan weer eens twee microfoons vasthoudt, dan weer eens één microfoon en een flesje bier – zet soms zo’n strot op dat de zang op lijkt te gaan in de rest van de muziek.

SONNDR wordt nergens saai. De band (met voormalig leden van Rats on Rafts en The Afterveins) mag dan wel aangeprezen worden als een act die je terugbrengt naar vervlogen tijden, met zo’n omschrijving doe je ze tekort. SONNDR speelt hard, donker en strak maar doet bij vlagen ook funky aan. De band komt het beste tot zijn recht bij nummers die klinken alsof je op hoge snelheid een helling af rolt en af en toe keihard tot stilstand komt tegen een boom.

Zeker tegen het einde van de set, als de Rotterdammers iets meer losgekomen zijn, overtuigt de band. Aan het einde van het voorlaatste nummer verlaat zanger Kessler de kelderbar en het laatste nummer wordt zonder zang gespeeld. “Ging die zanger nou naar de wc?” vraagt een toeschouwer na afloop aan een man die naast haar staat. “Nee, hoor,” stelt hij haar gerust, “een paar nummers spelen zonder zang was heel normaal in de jaren tachtig.”

Beeld: Jan Westerhof

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *