Record Store Day 2017: onze favoriete platenzaken Waar we heen gaan en wat we er kopen

William Maail (fotograaf)

Wat is je favoriete platenzaak?

De Jongens van Hemmes (zie foto) in Groningen. Ik kwam daar als kind al en mijn pa en mijn neven gingen mij voor. Ik kocht er mijn eerste platen, namelijk Destiny van The Jacksons en Hideaway van David Sanborn. Tijdens mijn studie aan de kunstacademie hadden we een atelier schuin tegenover de winkel en tijdens pauzes wipte ik regelmatig even binnen. Mijn eerste foto-opdrachten had ik in die winkel tijdens Record Store Day, als er bandjes optraden. Op een van die dagen werd ik door een personeelslid benaderd of ik geen interesse had om te lid te worden van de groep huisfotografen van poppodium Simplon en van daaruit is mijn carrière als fotograaf ontstaan. Een bezoek aan deze winkel voelt voor mij (en voor de meeste vaste klanten) als een soort van thuiskomen. Het is een kleine winkel met deskundige medewerkers die je goede tips kunnen geven.

Hoe vaak ga je naar platenzaken?

Erg vaak. Het maakt niet uit in welke stad of in welk land ik ben: ik zoek er altijd wel één op en koop er altijd wat. Bij De Jongens van Hemmes kom ik bijna elke maandag even bijkletsen.

Wanneer was je laatste bezoek aan een platenzaak en wat kocht je?

Vorige week was ik bij De Jongens van Hemmes om een bestelling op te halen, een album van zangeres Ala.ni. Het was een tip van de winkel en ik had deze artiest gemist tijdens Eurosonic. Ik had goede verhalen over haar optreden gehoord.

Waar bestaat je verzameling uit?

Ik ben gestopt met tellen bij tweeduizend, maar het zullen ongeveer vierduizend cd’s zijn, vierhonderd lp’s en nog wat singles en cassettes.

Wat wordt het volgende album dat je bij een platenzaak zult halen?

Dat weet ik nog niet; het hangt van mijn gemoedstoestand en mijn financiën af. Ik ben in ieder geval erg benieuwd naar de nieuwe van Richie Kotzen, Salting Earth.

Wat zijn voor jou redenen om nog steeds albums of platen te kopen?

Vroeger kocht ik albums voor het artwork (naast natuurlijk de muziek), want wat waren lp’s als die van Iron Maiden mooi. Ik houd van het fysieke aspect van albums en ik vind het leuk de tekst en de info te lezen.

Diana Willms (eindredacteur)

Wat is je favoriete platenzaak?

Music Machine in Sittard. Ik kom er al dik twintig jaar en blijf er pareltjes vinden. Het aanbod reikt veel verder dan de top 40; hier vind je ook de wat obscuurdere genres. Verder vind ik het fijn dat ze niet alleen cd’s verkopen maar ook veel vinyl. Nog een pluspunt is dat ze veel tweedehands verkopen, zowel cd’s als platen. Je weet dus maar nooit wat voor iets leuks je nog tegenkomt… De sfeer in de winkel is heel gemoedelijk, de medewerkers hebben verstand van zaken en ze kennen veel van hun klanten bij naam én muzieksmaak.

Hoe vaak ga je naar platenzaken?

Niet meer zo vaak als vroeger helaas. Dat heeft overigens meer met tijd en financiën te maken dan met gebrek aan interesse. Maar de keren dat ik nog binnenwandel, kom ik zelden met lege handen naar buiten.

Wanneer was je laatste bezoek aan een platenzaak en wat kocht je?

Eergisteren. Ik kocht Let England Shake van PJ Harvey en Feel Me Bleed van Doughnuts. Die laatste kwam ik tegen in een van de tweedehandsrekken, een aangename verrassing.

Waar bestaat je verzameling uit?

Ik heb lang niet geteld, maar het zullen om en nabij de duizend cd’s zijn en een paar bakken vinyl. De vinylcollectie bestaat voornamelijk uit hardcore, punk en (post)metal.

Wat wordt het volgende album dat je bij een platenzaak zult halen?

Het nieuwe album van Life of Agony,  A Place Where There’s No More Pain, dat eind april uitkomt.

Wat zijn voor jou redenen om nog steeds albums of platen te kopen?

Het voelt gewoon veel fijner om een fysiek product in handen te hebben dan om online iets te beluisteren. Door het boekje bladeren, mét artwork en teksten, heerlijk toch? De muziek klinkt vanaf een fysieke geluidsdrager, door fatsoenlijke geluidsapparatuur, ook beter dan via laptop of mobiel of wat dan ook. Een goed totaalproduct – waar een artiest zijn ziel en zaligheid in heeft gestopt – is zijn geld gewoon waard.

Cathelijne de Groen (schrijver)

Wat is je favoriete platenzaak?

Mijn favoriete platenzaak was Record Collector in Antwerpen. Deze winkel stond stampvol met platen, maar toch was het overgrote deel van de zaak nog redelijk overzichtelijk. Behalve de hoek met de platen van één euro, waar kasten tegen de muur tot aan de nok vol stonden en stapels platen rondom de rekken lagen. Daar kon je veel leuks tussen vinden. Bij ieder bezoek aan Antwerpen hoorde een bezoekje aan Record Collector. Gelukkig is er nog De Waterput in Bergen op Zoom, met veel oud en nieuw vinyl. Ook kun je er terecht voor uitstekende muziekkennis en een leuk praatje.

Hoe vaak ga je naar platenzaken?

Tegenwoordig probeer ik platenzaken een beetje te vermijden, want het blijft een prijzige hobby. Ik koop nu vaker platen bij concerten, als een optreden erg goed was.

Wanneer was je laatste bezoek aan een platenzaak en wat kocht je?

De laatste keer was eind maart bij Vinyl Grove in Den Haag. Ik kwam hier voor het eerst en was blij verrast door de hoeveelheid platen en de vriendelijke eigenaar. Er was een redelijke hoeveelheid platen van Songs: Ohia, die ik cadeau wilde doen. Omdat ik niet wist welke heb ik uiteindelijk toch niets gekocht.

Waar bestaat je verzameling uit?

Mijn verzameling bestaat uit een breed spectrum aan vinyl. Oud, nieuw, pop, klassiek, soundtrack, etc. Ook veel vinylsingles; deze kocht ik soms in dozen met willekeurige muziek tegelijk. Er zit dan veel troep tussen, maar ook een aantal pareltjes.

Wat wordt het volgende album dat je bij een platenzaak zult halen?

Ik wil graag platen van Eels op vinyl en hoewel ik ze regelmatig tegenkom, heeft mijn budget me nog niet toegelaten iets ervan te kopen. Ook zou ik in mei graag de nieuwe van Slowdive aanschaffen.

Wat zijn voor jou redenen om nog steeds albums of platen te kopen?

Platen zijn een mooi stukje kunst, in tegenstelling tot bijvoorbeeld een klein plastic doosje van een cd. Een plaat laat je bewuster naar muziek luisteren, omdat het meer moeite kost om de muziek af te spelen en te draaien. Streamen is enorm handig, maar maakt muziek ook meer een wegwerpproduct.

Nienke Franzen (hoofdredacteur)

Wat is je favoriete platenzaak?

Plato in Utrecht. Het is na het verdwijnen van Boudisque de enige grotere platenzaak die er nog is in Utrecht, maar het is ook gewoon een hele mooie winkel. Ze hebben een ruim en gevarieerd aanbod, een rek met tips van de medewerkers en een gezellig krakende houten vloer.

Hoe vaak ga je naar platenzaken?

Door de komst van Spotify ga ik minder vaak naar platenzaken dan ik vroeger deed omdat er geen noodzaak is om albums direct bij de release te kopen, maar dat betekent niet dat ik in totaal minder cd’s koop. Ik ga minder, maar koop er vaak wel meer in één keer.

Wanneer was je laatste bezoek aan een platenzaak en wat kocht je?

Dat was in maart bij Plato in Utrecht. Ik kocht er Alice van Meatbodies en Flying Microtonal Banana van King Gizzard and the Lizard Wizard.

Waar bestaat je verzameling uit?

Zo’n 500 cd’s, een paar platen en wat cassettebandjes.

Wat wordt het volgende album dat je bij een platenzaak zult halen?

Het nieuwe album Death Song van The Black Angels, dat uitkomt op 21 april (één dag voor Record Store Day).

Wat zijn voor jou redenen om nog steeds albums of platen te kopen?

Allereerst is het gewoon een hobby en vind ik het leuk om in de winkel door de cd’s heen te bladeren en dan die ene cd te vinden waarvan je toen je de winkel in kwam niet wist dat je ernaar op zoek was. Een andere hele belangrijke reden is dat ik artiesten wil belonen voor wat ze maken. Hoewel ik natuurlijk niet exact weet hoeveel er per verkochte cd naar de artiest gaat, zal het ongetwijfeld meer zijn dan wat ze via Spotify per luisteraar krijgen. Spotify is ideaal om artiesten te ontdekken en naar van alles te kunnen luisteren, maar als je iets dan echt leuk vindt, vind ik eigenlijk wel dat je dat mag belonen. Ten slotte zijn lang niet alle albums waar ik naar wil luisteren op Spotify te vinden. Ty Segall, Wand, Thee Oh Sees: allemaal artiesten die hun nieuwste albums niet meer online beschikbaar maken. En dat neem ik ze niet kwalijk. Integendeel: ik ben blij dat ze mensen extra reden geven om nog naar platenzaken te gaan.

Beeld: William Maail

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *